Tiahuanaco (ita Hispanice; apud alios saepe Tiwanaku) fuit urbs antiqua illius culturae cui idem nomen hodie datur, recentius sub imperio Incarum cadens, denuo situs archaeologicus, prope Lacum Titicaca in Bolivia occidentali Americae Septentrionali, circa 3200 metra super superficiei maris. Quando Tiahuanaco aedificabatur certo scire non possumus, sed pluria saecula sive millennia esse potest, et in historia scripta quando primum dicebatur certo scire etiam non possumus, sed habemus Petri Cieza de León conquisitatoris. Adveniebat ad Tiahuanaco anno 1549 quando caput Incarum Qullasuyu quaerebat. Tiahuanaco cum saxis magnis aedificatum est ubi multis horum in tam modis mensuris puchrisque caesis sunt ut origo datuit si populus instrumenta progressiva contra instrumenta solite primigenia temporibus antiquis adhibebat.
Solis Porta (Hispanice Puerta del Sol) arcus est, et fortasse calendarium certi generis fuit. Per arcus portam Solis ortum videtur, et quoque latere arcus solstitium aestatis ad sinistrum et solstitium hiemale ad rectum. Solis Porta e singulo lapide constrigebatur, et circa 3 metra longitudine et circa 4 latitudine est, et circa 10 tonnae pondere habet.
Diu oblite inter homines, in medio saeculi 19 populi ab Europa reveniebatur, et cum hiatu magno fere medio ut fracte id stabat. Terrae motus incerto tempore in partes duos id dividebat, sed in annis 1950 simul ponuntur et a hoc tempore ita stabant. Graviter ut invente eodem loco stat.
Pyramis Akapana
Pyramis Akapana anno 2003 et post eius refectionem 2013 visa.
Pyramis Akapana pyramis est fere aspectu pyramidis scalarum. 18 metra longitudine est, et area 194 metra longitudine et 182 latitudine, et 800 metris linea circumcurrenti. 7 partes scalarum cum satis spatio ubi esse potes consistit, et cum parietibus separata sunt.
SaxalitteraeH formata et aliae formae in Puma Punku. Haec partes conaedificandae ad inter se fortasse erunt.
Puma Punku regio spira in Tiahuanaco est. Tiahuanacosaxorum magnorum aedificatum est, et illorum in Puma Punku in modis mensuris et inanium imaginum caesis et terebratis sunt ut origo datuunt si aedificatores instrumenta progressiva, ut technologia homo hodie habet sive progressivior, contra instrumenta solite primigenia temporibus antiquis adhibebat. Huic rebus si alieni in certae causae huc adveniverint homine adiuvando urbs aedificare homines hodierni demiraverunt. Technologia quae proposa est exempli gratiae certum genum instrumenti laserici lapis secare, et certum genum terebrae cum facultate in lapide terebrare est.
Bruhns, Karen Olsen, Ancient South America, Cambridge University Press, Cambridge, UK, c. 1994.
Goldstein, Paul, "Tiwanaku Temples and State Expansion: A Tiwanaku Sunken-Court Temple in Moduegua, Peru", Latin American Antiquity 4(1) (March 1993), 22–47, Society for American Archaeology.
Hoshower, Lisa M., Jane E. Buikstra, Paul S. Goldstein, and Ann D. Webster, "Artificial Cranial Deformation at the Omo M10 Site: A Tiwanaku Complex from the Moquegua Valley, Peru", Latin American Antiquity 6(2) (June, 1995) 145–64, Society for American Archaeology.
Kolata, Alan L., "The Agricultural Foundations of the Tiwanaku State: A View from the Heartland", American Antiquity 51(4) (October 1986), 748–762, Society for American Archaeology.
Kolata, Alan L (June 1991), "The Technology and Organization of Agricultural Production in the Tiwanaku State", Latin American Antiquity (Society for American Archaeology) 2 (2): 99–125.
Protzen, Jean-Pierre and Stella E. Nair, "On Reconstructing Tiwanaku Architecture", The Journal of the Society of Architectural Historians 59(3) (September 2000), 358–71, Society of Architectural Historians.
Reinhard, Johan, "Chavin and Tiahuanaco: A New Look at Two Andean Ceremonial Centers." National Geographic Research 1(3): 395–422, 1985.
(1990), "Tiahuanaco, Sacred Center of the Andes", in McFarren, Peter, An Insider's Guide to Bolivia, La Paz, pp. 151–81.
(1992), "Tiwanaku: Ensayo sobre su cosmovisión", Revista Pumapunku2: 8–66.
Stone-Miller, Rebecca (2002) [c. 1995], Art of the Andes: from Chavin to Inca, London: Thames & Hudson.
_1903-1904.jpg)
