Tethys. Opus tessellatum ex Philipopoli (hodierno Shahba Syriae), saeculo quarto, Museum Shahbanum.
Vide etiam paginam discretivam: Tethys (discretiva).

Tethys (Graece Τηθύς) in mythologia Graeca est Titan, filia Urani et Gaeae, et uxor Titani Oceani, dei marini et fratris, et mater eius liberorum deorum fluviatilium et Oceanidum. Quae autem nullas partes actuosas in narrationibus fabularum egit, nullosque cultus constitutos habuit.[1]

Tethys. Opus tessellatum ex Antiochia Turciae, Hatay Archaeology Museum 9095.

Tethys in Metamorphosibus Ovidianis Aesacum in avem desilientem convertit.[2]

Tethys aliquando confunditur cum Thete, alia dea marina, uxore Pelei materque Achillis.[3]

Tethys et Oceanus. Opus tessellatum ex domo Menandri excavatum, Daphne (hodierno Harbiye Turciae), saeculo tertio, Hatay Archaeology Museum 1013.

Tethys, satelles Saturni planetae, et Tethys, oceanus praehistoricus, ex hac dea appellantur.

Notae

[recensere | fontem recensere]
  1. Burkert 1992: 92.
  2. Ovidius, Metamorphoses 11.784–795.
  3. Quod factum est "etiam antiquitate (Anglice "even in antiquity"), secundum Burkert 1992:92.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]