Tabula regionis Balticae locum sinus Finnici monstrat.

Sinus Finnicus[1][2] (Finnice Suomenlahti; Estonice Soome laht; Russice Финский залив, tr. Finskij zaliv) est sinus maritimus in orientali Maris Baltici parte inter meridianum Finniae litus, occidentale Russiae litus, et septentrionale Estoniae litus situs.

«Regiones ad sinum Finnicum accuratissime delineatae» (tabula Holmiae edita anno 1742)

Geographia

Sinus longitudo est 420 km et latitudo 70-130 km. Maxima altitudo est 121 m. Tota aquae superficies est circiter 29.5 milia km². Plus quam quinque menses anni derigescitur. Neva est maximum flumen quod in sinum effunditur; alia flumina sunt Luga, Narva, etc.

Insulae

Litus boreale sinus Finnici insulis skär genere innumerosis abundat, sed et pars media et meridiana multas insulas habet, e.g.

Russia[recensere | fontem recensere]

Estonia[recensere | fontem recensere]

Urbes litorales

Variae urbes oppidaque iacent ad litora huius sinus, quorum sunt, e.g.:

Finnia[recensere | fontem recensere]

Russia[recensere | fontem recensere]

Estonia[recensere | fontem recensere]

Notae

  1. Philippus Ferrarius et Michael Antonius Baudrand, Novum lexicon geographicum, p. 172.
  2. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 Lucae Aurigarii Speculum nauticum super nauigatione maris occidentalis, Lugduni Batavorum 1586, pp. XII, 24.

Nexus interni

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Sinum Finnicum spectant.
Situs geographici et historici: Locus: 59°50′0″N 26°0′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия