Samson in Biblia Leonem nectans.
Samson moriturus templum delens
Samson Philistaeum occidit, sculptura a Giambologna facta (Museum Victorae Albertique, Londinii.
Puteus Samsonis, Budovicii.

Samson (Hebraice ןשִׁמְשׁוֹן, Šimšôn; Graece Σαμψών) fuit vir mirae fortitudinis tribu Dan oriundus, de quo in libro Iudicum (Iud 13,1-16,31) narratur. A Deo (JHVH) Nazaraeus electus a Philistaeis vinci non potuit, quoad coma eius non praecideretur. Tandem Delila, uxor eius, a Philistaeis mercede corrupta capillos detondit. Samson captus et caecus redditus est. Cum capillis autem vis quoque eius denuo ita crevit, ut secum 3000 Philistaeos templo evertendo morte affecit. Liber Iudicum eum inter iudices Israel numerat.

Etymologia

Nomen Hebraicum שִׁמְשׁוֹן (Šīmšōn) a verbo שֶׁמֶשׁׁ (šemeš, "sol") repetit. Cum -ōn sit deminutivum, forse "sol parvus" valeat.[1]

Samson in arte (exempla)

Notae

  1. Andreas Scherer (2006). Simson. In: Michaela Bauks, Klaus Koenen, Stefan Alkier (edd.): Das wissenschaftliche Bibellexikon im Internet (WiBiLex), Stuttgardiae.

Bibliographia

Vide etiam

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Samsonem spectant.
Vicimedia Communia plura habent quae ad Samsonem et Dalilam spectant (Samson and Delilah, Samson).