Rastrum vel raster est instrumentum rusticum dentatum, plerumque ferreum, raro ligneum, quo terra eraditur vel eruitur, ut Varro dicit[1]; rastris saepe et agri arabantur[2], ut Vergilius:
...rastris glaebas qui frangit inertes[3]
vel potius renovantur[4].
Rastrum simplex capulam longam et unum dentem habet; dens eius saepe rutro similis est vel aliam formam habet, sed semper rursum a capula spectat, ut agricola humum superiorem abscindat et ad se vertat. Saepe rastrum duobus dentibus usurpabatur, quod sic et nominabatur bidens. Cato et rastrum quadridentem memorat[5]. Rastrum minus sarculum nominabatur, quo et nunc saepe in hortis humus sarcitur.
Ab aevo mesolithico rastrum notum est; Babylone Enlil deus id invenisse putabatur.
Haec pagina verba incorporat ex Aegidii Forcellini Lexico Totius Latinitatis, 1775. Versio interretialis