Prospectiva[1] sive Perspectiva[2] designat relationes lineares rerum et intervalla earum in spatio, quomodo a vestigio ascpicientis videntur. Ideo prospectiva semper e vestigio aspicientis pendet neque mutari potest nisi mutatione rerum locorum spectatorisque.
Philippus Brunelleschi inventor legum perspectivae est, ut quidem Georgius Vasarius narrat[3], cum ille anno 1410 Forum Sancti Ioannis (Piazza S. Giovanni) et Forum Patrum (Piazza della Signoria) Florentiae ita depinxerit, ut leges prospectivae sequeretur; quo etiam ad artem Masacii multum pertinuisse.
Petrus de Burgo primus librum de prospectiva nomine "De prospectiva pingendi" forsitan anno 1475[4] lingua Italica sed titulo Latino conscripsit. Amicus eius Magister Matthaeus di Ser Paolo d’Anghiari (Maestro Matteo di Ser Paolo d’Anghiari) librum in Latinum vertit[5].
Aetate Renascentiae litterarum etiam alii artifices Italiae (ut puta Masacius, Paulus Ugiellus, Lucas Pacioli, Leo Baptista Albertus) prospectivae studuerunt, libros de ea scripserunt et in artificiis eorum adhibuerunt. Guidi Ubaldi e Marchionibus Montis "Perspectivae libri sex" (1600) optimi de prospectiva libri aetatis Renascentiae litterarum habentur.
Vicimedia Communia plura habent quae ad prospectivam spectant. |