Poetica est ratio (vel theoria) formarum et sermonis litterarum.[1]

Historia

Vocabulum poetica a Graeco ποιητικός poietikos 'ad poesin pertinens', 'creans', 'procreans' derivatur.[2] In mundo Occidentali, evolutio poetica tribus artificibus compositionis poeticae motibus innitebatur, cui erant proprietates formalisticae, obiectivisticae, et Aristotelianae (vide Poetica Aristotelis).[3] Poetica Aetate Romantica expressionismo favere solebat, subiectum percipiens vehementius dicens. Poetica saeculo vicensimo ad paradigma Aristotelianum rediit, atque inclinationibus ad "metacriticalitatem" et rationi poeticae hodiernae constituendae favebat.[4] Poetica Orientalis poesin lyricam evolvere solebat, pro depingente mundi Occidentalis poesi mimetica.[3]

In critica litterarum

Poetica a hermeneutica distinguitur, non per significationem textualem, sed per compositionem variorum proprietatum textualium et effectus qui lectorem moveant.[5] Plurima critica litterarum poeticam et hermeneuticam in uno genere explicationis miscet; alterutra autem ratio praepollere potest, secundum textum et lectorem.

Libri notabiles

Inter scriptores et libros notabiles poeticam tractantis sunt sequentes.

Nexus interni

Notae

  1. ↑ Gerardus Genette (2005), Essays In Aesthetics, Volume 4, p.14: Formula:Quotation
  2. ↑ "poetic". Online Etymology Dictionary.
  3. ↑ 3.0 3.1 Brogan, T. (1994). The New Princeton Handbook of Poetic Terms. Princeton: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-03672-4 .
  4. ↑ Preminger, ed., Alex (2016). Princeton Encyclopaedia of Poetry and Poetics. Macmillan International Higher Education. p. 952. ISBN 978-1-349-15617-7 .
  5. ↑ Culler, Jonathan (1997). Literary Theory: A Very Short Introduction .
  6. ↑ Formula:Cita libro.

Bibliographia


Categoriae