Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
Paralysis supranuclearis progressiva (ICD-10: G23.1) (PSP abbreviata) seu syndroma Richardson–Steele–Olszewski est morbus neurodegenerativus et progressivus aetatum mediarum et seniorum morbo Parkinson similis[1]. In cursu morbi destinatae partes cerebri ut corpus striatum, formatio reticularis, truncus cerebri, substantia nigra degenerant. Symptomata principalia sunt ophthalmoplegia verticalis, perturbationes et aequilibrii et visus et ambulationis.
Nonnumquam symptomata morbo Parkinson sive atrophiae systematum multiplicium similia sunt. Effectus L-DOPAe apud aegrotos PSP affectos parvi sunt.
Adhuc tres formae geneticae notae sunt (OMIM: 601104).
Imprimis syndroma akinetica-rigidia non unilateris, mature casus multiplices conspicui, velut inhibitio sursum prospicionis (paresis prospicionis verticalis). Iconismus resonantia magnetica factus (IRM) in trunco cerebrali "signum colibri" ostendit. Natura morbi est progressiva.
PSP symptomata ut mala ambulandi, loquendi, hauriendi in morbi cursu aggravescent[2]. Scalae progressum describentes aptae sunt PSPRS, UPDRS, FAB[3].
Differentiales diagnoses sunt, per exemplum:
Anno 1963 Richardson, Steele, et Olszewski morbum descripserunt[4].
Grex medicorum Iaponicorum casum PSP cum rigiditatem musculorum, dystonia nuchae et malum systematis nervosi autonomici, quod sub Levodopam et Trazodonum lenitum esse[5].