Fragmentum torei Marae, modo Gandharensi factum, in Valle Swat inventum.
Daemones Marae. Manuscriptum folii palmae. Nalanda civitatis Bihar Indiae.
Mara Buddham insidiatur, aniconica repraesentatio: Buddha solum a solio repraesentatur. Saeculo secundo, Amaravati Indiae.

Mara (Sanscritice māra; Mandarinice 魔; Iaponice 魔羅, マーラ aut 天魔; Tibetanice Wylie bdud; lingua Khmer មារ; Birmanice မာရ်နတ် ; Thai มาร; Singhalensice මාරයා), in Buddhismo est daemon quod Gautamam Buddham temptavit, ad eum illicendum conans visione mulierum pulchrarum, quae in variis legendis saepe dicuntur filiae Marae.[1] In cosmologia Buddhistica, Mara imprudentes animi impetus, mentem imperitum, et mortem[2] vitae spiritualis in personam suam constituit. Tentator est, qui homines a vita spirituali distrahit per blandimenta rerum mundanorum, vel faciens ut res malae bonae videantur.

Nexus interni

Notae

[recensere | fontem recensere]
  1. Vide, exempli gratia, SN 4.25, "Māra's Daughters" (Bodhi, 2000, pp. 217-20), et Suttanipata 835 (Saddhatissa, 1998, p. 98). In quibus textibus filiae Marae (Māradhītā) a desiderio sensuali (taṇhā), aversione (arati), et animi impetu (rāga) personificantur.
  2. Mara-the god of death.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]