Unam legis e paginis de
aevis archaeologicis
disserentibus
- Oriens Medius: Periodus Iemdet Nasr, Periodus archaica dynastica Sumeria, Imperium Accadium, Dynastia Gutia, Tertia dynastia Ur, Regna Amorrea, Prima dynastia Babylonia, Cassitae, Hittitae, Imperium Assyrium
- Europa: Cultura ceramicae cordatae, Cultura Unetice, Cultura tumulorum, Cultura camporum urnarum, Cultura tumulorum Armoricae, Cultura Wessexiae, Cultura Hilversum, Cultura argarica, Cultura Las Cogotas, Cultura aetatis Aeneae finalis Atlanticae, Cultura Talaiotica, Cultura Cycladica, Cultura Minoa, Cultura Helladica, Cultura Mycenaea
- Oriens Medius: Cultura al Ubaid, Periodus Orchoensis
- Anatolia: Körtik Tepe, Çatal Höyük
- Europa: Cultura Starcevo, Cultura ceramicae cardialis, Cultura ceramicae fasciatae, Cultura poculorum imbutiformium, Cultura poculorum campaniformium, Cultura Almeriensis, Cultura Los Millares
- Tahunium, Yarmukium
- Tardenoisium, Kebarium, Natufium, Khiamium
Epipalaeo-, Mesolithicum
- Azilium, Maglemosium, Swiderium
Palaeolithicum superius
- Aurignacium, Gravettium, Solutrium, Magdalenium, Hamburgium, Ahrensburgium
Palaeolithicum medium
- Mousterium, Szeletium
Magdalenium[1] (Francogallice Magdalénien) est aevum sive potius cultura archaeologica aevi palaeolithici. Quae cultura anno 1872 a Gabriele de Mortillet primum descripta est e vestigiis ab Eduardo Lartet et Henrico Christy in specu La Madeleine inter agros communis Tursac repertis. Annis fere 17 000–12 000 a.p. floruisse censetur.
