Lucius Cornelius Cn.f. Scipio Barbatus (natus saeculo 4 a.C.n., mortuus post annum 280 a.C.n.) vir publicus Romanus erat.
Fuit primus Scipionum e Gente Cornelia, primus et in Sepulcro Scipionum Romae conditus est. Filii eius Lucius Cornelius Scipio (consul anni 259 a.C.n.) et Gnaeus Cornelius Scipio Asina (consul 260 a.C.n. et 254 a.C.n.) fuerunt. Fuit proavus Scipionis Africani.
Anno 301 aedilis electus est, anno 298 una cum Gnaeo Fulvio Cn.f. Maximo Centumalo consul fuit. Feliciter in Samnio et Lucania certavit[1]. Anno 295 propraetor, anno 280 censor fuit. Paulo post mortuus est[2]. Elogium eius iam exstat[3].
Antecessores: Marcus Fulvius Cn.f. Paetinus et Titus Manlius T.f. Torquatus |
Consul 298 a.C.n. cum Gnaeo Fulvio Cn.f. Maximo Centumalo |
Successores: Quintus Fabius Maximus Rullianus IV et Publius Decius P.f. Mus III |