Lixivii, vel potius Natrii Hydroxidi puri chrystalli

Lixīvĭum,[1] seu lixivia (-ae, f.)[2], seu lixivum[3], seu lix (līcis m.),[4] sive soda caustica,[5] est, generatim, nomen commune sive vulgare illius salis quod apud chemicos Natrii (sive Sodii) Hydroxidum. Lixivium est alkali causticum cum multis usibus in negotiis industrialibus. Antiquitus lixivium fiebat ex aqua cineribus distillata.

Usus

Sapo

Vide rem principalis Sapo.
Sapo domestica arte confectus

Sapo translaticius fit ex lixivio et sebo, tempore Romano praesertim a Gallis et Germanis.[6] Chemici nostrae aetatis similem reactionem inter alkali et adipem saponificationem generatim dicunt.

Usus alimentarii

Panis quadragesimalis

Usus domestici

Lixivum contra fusoria constipata adhibetur. Etiam in capillos crispiores, ut "relaxentur," nempe fiant rectiores, vel saltem minus implicati (sed hodie aliorum chemicorum frequentior est usus, ne cutis uratur). Secundum Plinium, Galli saponem ex lixivio usurpabant ad rutilandos capillos.[6]

Digestio cadaverum

Cadavera possunt lixivio digeri ut liquor caffeo similis fiant. Ita nonnumquam bestiarum corpora ab agricolis tollebantur, hominum ab interfectoribus homicidalibus.

Medicamenta illicita

Quoniam opus est lixivo ut domi fiat Methamphetaminum, medicamentum stupifactivum, nunc in multis regionibus Civitatum Foederatarum Sodii hydroxidi puri emptus vetitur.

Notae

  1. Palladii De Re Rustica 12.7.13 (sed nonnulla manuscripta habent lexivum -i n.), Cael. Aur. Tardae Passiones 2.3.70 .
  2. Columellae De Re Rustica 12.16, 12.50.
  3. Palladii De Re Rustica 2.15.8. Col. 12.50.11
  4. Nonius Marcellus, 62.11
  5. Antoine Jacques Louis Jourdan, Pharmacopoea universalis (1830), p.574
  6. 6.0 6.1 Cf. Plinii Maioris NH 28.51.191: prodest et sapo, Galliarum hoc inventum rutilandis capillis. fit ex sebo et cinere, optimus fagino et caprino, duobus modis, spissus ac liquidus, uterque apud Germanos maiore in usu viris quam feminis
  7. Palladii De Re Rustica 12.7.13: Pruna si ossibus serantur autumno, mense novembri solo putri et subacto duobus palmis obruantur. Ossa eadem ponuntur et mense februario. Sed tunc prius lexivo sunt maceranda per triduum, ut cito germinare cogantur.
  8. cfr. Elogium Petri Fortii Anachoritae, 10o circiter saeculo exaratum: "De pilis camelorum induebatur et tunica, utebatur pane duro Lexuio composito", Du Cange s.v. Lexuium.
  9. Chinese food 'made from cardboard' (Anglice)