-3
(maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide ((latinitas)). |
Haec pagina scripta est a tirone, qui nondum Latinitate callidissima utitur.
Usor Latinitatis callidior textum inspiciat, errores corrigat resque auctori explicet.
|
Lingua Indonesiana[1] (Indonesiane Bahasa Indonesia) est lingua Austronesiana et lingua officialis nationis Indonesiae.
Vernacula est in insula Riau. Iam multa saecula usui est lingua franca intra Indonesiam, ? eam intellegunt locutores linguae Malaysiae, mutuoque, parvis differentiis. In orbe terrarum, linguae indonesicae et Malaysiae a ducenties et quinquagies millionibus hominum hominum adhibentur. Summus istius linguae peritus Henricus Theodoricus Krause fuit.
Historia
Anno 1928 pronuntiaverunt iuvenes in Jakarta Iuramentum iuvenum(Sumpah Pemuda) linguam unam civitatis Indonesiae fore.
Facta est publica anno 1945, civitate ab imperio Batavo liberata. Indonesia a multis gentibus incolitur, quae intra regiones suas multis linguis vernaculis (Bahasa daerah) utuntur et lingua Indonesica inter regiones.
Orthographia et pronunciatio
Abecedario Latino hodierno utitur. Paucae litterae aliter legendae sunt, exempli gratia:
- C semper ut CH anglice vel Ч russice;
- E ut "muta E" francogallice aut "E" latine;
- I semper ut vocalis I latine;
- J semper ut J anglice;
- U semper ut vocalis V latine;
- W semper ut consonans V latine;
- Y semper ut consonans I latine.
F, Q, V, Z solum in vocibus ex externis linguis inventae sunt.
Indonesicae aures "de correptione vocalium vel productione non judicant".
Vocabula
Voces enim multae ex aliis linguis oriuntur, ut Arabica, Sanscrita, Batava, Anglica, Sinica, Lusitina, indigenis ex archipelagine, et ceteris.
- Aku :Ego
- Pergi:Ire
- Kamu :Tu
- Makan:Edere
- Sekali:Admodum
- Sayang:Eheu infeliciter
Grammatica
Syntaxis
Linguae Indonesicae syntaxis est SVO.
- mobil merah (autocinetum + rubrum-esse) 'autocinetum rubrum est'
Definientes voces post definiendas paene semper adsunt, e.g.
- saya sudah beli buku ini (= ego + iam + emere + liber + ille) 'librum illum emi'
Nomina
Nomina pro generibus vel casibus vel numeris non mutant.
Categoria pluralis deest.
Alia pluralia nominum externarum saepe vocem ipsam iterando convertuntur:
- gedung 'aedificium'; gedung-gedung 'aedificia'
- mata 'oculus'; mata-mata 'explorator'
Alia vocabulo auxilio fiunt, e.g.
- penumpang 'viator'; para penumpang 'viatores' (vocabulo auxilio para 'circulus')
Pronomina
Pronomina pro generibus vel casibus non mutant.
- ego, me, mei, mihi: aku vel saya
- te, tibi, tu, tui: anda vel kamu
- ea, eam, ei, ejus, eo, eum, is: dia
- ea, eae, earum, eas, ei, eis, eorum, eorum, eos, ii: mereka
Adsunt duo pronomina primae personae pluralis: kita et kami. Voce kita locutor auditorem includens utitur, excludens kami.
- kita sudah makan 'nos [ego, tu, et alii qui adsint] edimus'
- kami sudah makan 'nos [ego aliique nec tu] edimus'
Verba
Verba pro personis vel generibus vel temporibus vel modis non mutant.
Tempora modique dicta sunt
Vocibus propriis, exempli gratia:
- sudah 'actum est'
- belum 'nondum actum est'
- sedang 'hoc tempore agitur'
Adverbiis, exempli gratia:
- lagi 'etiam'
- dulu 'olim'
- nanti 'postea'
