![]() |
Suadetur ut haec pagina ad "Ius gentium antiquum" moveatur. Sententiam tuam, quaesumus, profer in pagina disputationis. It is proposed to move this page to Ius gentium antiquum. Please give your opinion on the talk page.
Es wurde vorgeschlagen, diese Seite nach Ius gentium antiquum zu verschieben. Um Stellungnahme auf der Diskussionsseite wird gebeten.
Rekomendatas la movo de tiu ĉi paĝo al Ius gentium antiquum. Vi estas petata komenti prie en la diskutejo.
![]() |
Ius gentium saeculo tertio a.C.n. ex iure civili crescebat, cum appareret hominibus foedera pangentibus iuris quodam fundamento communi opus esse secundum ius naturale. Itaque ius gentium praecipue valebat apud mercatores mare Tyrrhenum transeuntes. Praetor peregrinus ex anno 242 a.C.n. de causis cum peregrinis actis iudicabat. Constitutione Antoniniana anno 212 p.C.n. edicta ius civile ad homines cunctos sub imperio Romano viventos attinebat, qua re iure gentium non iam opus erat.
Iustinianus I apud Institutiones quae a Gaio editae sunt, iure Romanum;
Ius gentium huius aetatis potius modum agendi inter nationes describit. Principium sumpsit a libro Hugonis Grotii "De iure belli ac pacis" scriptum. Et Samuel Pufendorf "De iure naturae et gentium" scripsit. Inter varios fontes huius iuris maxime valet Chartam Nationum Consociatae, de quo Ioannes Kelsen liberem "Lex Consociationis Nationum" (anglice: The Law of United Nations) scripsit anno 1950. De litibus, ad quas solvendas ius gentium adhibendum est, iudicat Tribunal Internationale. Etiam Consilium Europae decretum est anno 1949 ad regnum iuris gentium. Et origo facta est "Iuris populorum" (anglice: The Law of Peoples) Iohannes Rawls anno 1999.