Ignis Graecus[1] (Graece ὑγρὸν πῦρ 'ignis liquidus') fuit Imperii Byzantini armamentum. Aliter appellabatur πῦρ θαλάσσιον 'ignis marinus', πῦρ σκευαστόν 'ignis confectus'.[1]
Ignis Graecus in destinatum iactatus, fere omnibus condicionibus ardens, vix ab aqua restinctus, efficiens fuit contra inimicos. Fuerunt tres species:[2]
Ignis Graeci natura fuit secreta. Diversi carinarii solum mixturae partem noverunt. Fabulae Graecae, quae dicebant ignem ortum esse a dei angelis liquores igneos proferendis, adiuverunt ad mysterium custodiendum.[4]
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ignem Graecum spectant. |