Byzantina ignis Graeci imago. Ioannes Scylitzes, Synopsis historiarum: Bibliotheca Nationalis Hispanica Cod. Vitr. 26-2 f. 34v (saec. XII)

Ignis Graecus[1] (Graece ὑγρὸν πῦρ 'ignis liquidus') fuit Imperii Byzantini armamentum. Aliter appellabatur πῦρ θαλάσσιον 'ignis marinus', πῦρ σκευαστόν 'ignis confectus'.[1]

Species

Ignis Graecus in destinatum iactatus, fere omnibus condicionibus ardens, vix ab aqua restinctus, efficiens fuit contra inimicos. Fuerunt tres species:[2]

Secretum functionis compositionisque

Ignis Graeci natura fuit secreta. Diversi carinarii solum mixturae partem noverunt. Fabulae Graecae, quae dicebant ignem ortum esse a dei angelis liquores igneos proferendis, adiuverunt ad mysterium custodiendum.[4]

Notae

  1. 1.0 1.1 Carolus Du Cange, Glossarium ad scriptores mediae et infimae Graecitatis (Lugduni: apud Anissonios, 1688); versio interretialis p. 1275.
  2. "Griechisches Feuer" ad Vicipaediam Theodiscam.
  3. "Feuer[nexus deficit]" in Vicipaedia Theodisca.
  4. "Feuer[nexus deficit]" ad Vicipaediam Theodiscam.

Bibliographia

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Ignem Graecum spectant.