Artifex hydrochroma penicillo rotundo facit.
Albrechtus Dürer, Lepus Iuvenis (1502), hydrochroma et color corporea. Albertina Vindobonae.
Winslow Homer, Navis Caerulea (1892).
Stanisław Masłowski, Pejzaż jesienny z Rybiniszek (Scaena autumnalis apud Rybiniszki). Hydrochroma, 1902.
Paulus Cézanne, imago sui.
Egon Schiele, Virgines (Theodisce Mädchen), 1911.

Hydrochroma, vel pictura hydrochromatica, etiam (a vocabulo Francico) aquarella, est ratio pingendi in qua pigmenta ex pigmentis aqua dilutis fiunt. Vocabulum ambo medium et opus artis consequens attingit. Usitatum et communissimum picturarum hydrochromatibus factarum fulcrum est charta; inter alia fulcra sunt papyrus, chartae corticis, plasticum, membrana vel corium, textile, lignum, et carbasus. Hydrochromata usitate sunt pellucida, et lucida videntur quia pigmenta forma pura deponuntur, paucis immunditiis colores pigmenti obscurantibus. Hydrochroma etiam haud translucidum fieri potest per album Sinense addendum. In Asia Orientali, pictura hydrochromatica atramentis effecta pictura penicillorum vel pictura voluminum appellatur. Quae in cultura Sinensi, Coreana, et Iaponiensi fuit medium praevalens, saepe monochromatice coloribus nigris vel brunneis confectum. India, Aethiopia, et aliae civitates diutinas habent traditiones. Pictura digitalis pigmentis aqua dilutis in Sina orta est.

Nexus interni

Bibliographia

Historia

Materiae

Technica ratio

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad hydrochroma spectant.