Historia Israelis et Iudae, regnorum antiquarum, historiam regnorum Israelis et Iudae enarrat, quae cognatae temporis aetatis ferreae in Levante antiquo politiae fuerunt. Illud parva potestas socialis et politica magni moment ante saeculum decimum a.C.n. facta est, quae ab imperio Neo-Assyriano anno 722 victa est. Hoc, regnum Iudae, meridianus regni Israelis vicinus, saeculo octavo aut nono ortum est, et deinde factum est civitas cliens primi imperii Neo-Assyriani et tum imperii Neo-Babyloniani, antequam rebellio infelix eius exstinctionem anno 586 a.C.n. praecipitavit. Babylone vicissim imperio Achaemenidarum sub Cyro Magno anno 539 a.C.n. caso, aliquot exsules Iudaei Hierosolyma redierunt, aetatem creatricem in evolutione distinctae identitatis Iudaicae in provincia Yehud Medinata initiantes.
Yehod aevo Helenistico classico in dicionem regnorum Hellenisticorum quae victorias Alexandri Magi sequebantur exactum est, sed Iudaei Maccabaeis ducibus saeculo secundo a.C.n. contra imperium Seleucidarum prospere rebellantes, regnum Hasmonaeum creaverunt. Hoc, ultimum saltem nomine regnum liberum in terra Israelis libertatem gradatim amittebat, per oppugnationem Hierosolymorum anni 63 a.C.n. et victoriam Pompeii Romani, cum regnum cliens reipublicae Romanae et deinde regni Parthiae factum esset. Regnis clientibus sub domo Herodeana inauguratis, provincia Iudaea tumultibus civilibus continenter vexabatur, cuius consecutiones erant primum bellum Iudaicum gestum, templum secundum Hierosolymis destructum, atque Iudaismus rabbinicus primusque Christianismus orti. Historici Graeco-Romani nomen Iudaeam post rebellionem Bar Kochba anno 135 p.C.n. scribere desinierunt.
Alia vocabula academica saepe videntur: