Hildegardis Helena (nata Hilda Helene) Dresen, cui pseudonymum Hido (nata die 11 Maii 1896 ad Kolga in Comitatu Harriae, mortua die 5 Februarii 1981 Revaliae[1]), fuit poetissa Estonica, telegraphista et esperantista. Cuius sorores Helmi et Agnes appellabantur.
In res Esperanticas inflammata est anno 1913, ut mox symbolas Mundo litterarum, commentariis quibusdam, afferre posset. Anno 1922 conversiones exarare coepit illa studiosissima scriptrix in litteris Esperanticis. Facta est quoque membrum honoris causa ad Universalem Societatem Esperanticam/UEA.
In sic dicta Encylopaedia Esperantica anno 1934 laudes has a Ludovico Tárkony accepit: Inhaeret conversionibus eius sensus rhythmicus optimus, lingua vivax, modus exprimendi fascinans. Nihilominus nonnumquam ratio versificandi rigida inflexibilisque in rebus convertendis translucet, quae autem in propriis operibus nequaquam perturbat. Ibi melancholia plagarum septentrionalium tristium cantatur, quarum authenticitas gaudia ibi potius inusitata transportet. Femina doctissima multis in linguis habitat: namque convertebat e linguis Estonica, Livica, Russica, Theodisca (e.g. Marie Under, Elektitaj versaĵoj - 1929; J. Barbarus, Horizontoj - 1931; Estonaj kantoj - 1931; Estona Antologio - 1932.
Dresen iuvat inDekdu Poetoj, florilegio poetico Esperantico, parando (vide editionem apud "Literatura Mondo" anno 1934, Colomano Kalocsay redactore). Iste Kalocsay de Hildegardi Dresen ita scripsit: Se esse interpretem, non scriptricem praefert. In eo errat, quamvis conversiones eius magis notae sint. Mea opinione autem ingenium eius multo melius monstretur in carminibus propriis, ubi lingua magis flexibilis harmonicaque elucet. Anno 1975 edita est conversio Kalevipoeg, magni carminis Estonici. Decennia duo ultima nominaverunt eam matrem esperantistarum Estonicorum.
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Hildegardem Dresen spectant. |