Feriae Tabernaculorum (Hebraice סֻכּוֹת - Sukkot, forma pluralis verbi סֻכָּה - Sukka, Latine "trichila", "tabernaculum"), ad ferias Iudaicas pertinent. Sollemnitas autumno, quinque dies post Diem Expiationis, per septem dies celebratur, a die 15. ad diem 21. Tishri (i.e. mense Septembri vel Octobri), primo calendarii Iuaici civilis mense. Ultimus feriarum Tabernaculorum dies הושענא רבה (Hoshana Rabba = „age, opem fer!“) appellatur et ultimus dies habetur, quo iudicia Dei de proximo anno mutari possint. Sub Ferias Tabernaculorum sequuntur שְּׁמִינִי עֲצֶרֶת (Shmini Azeret = "dies octavus congregationis") et שִׂמְחַת תּוֹרָה (Simchat Tora = „gaudium praecepti [Domini]“).
Sicut alia festa peregrinationis Iudaica, Pascha et Sollemnitas Hebdomadarum, Feriae Tabernaculorum vita rusticorum ortae sunt.[1] Procedente tempore multum mutatae sunt, quod et in Biblia et litteris posteris videri potest.
In libro Exodi „sollemnitas messis“ (Chag ha’Assif, Ex 23,16-19 et Ex 34,22) appellatur, in libro Levitico primo „feriae tabernaculorum“ (Chag ha’Sukkot, Lev 23,34):
Post Captivitam Babylonicam dies festus in 15. mensis septimi stabilitus est. Secundum tradtionem Salomon rex templum Hierosolymitanum in feriis tabernaculorum dedicavit (1 Reg 8,2). Tempore messianico omnes gentes Hierosolyma proficiscentur, ut ibi hoc festum celebrent, ut exspectat propheta Zacharias (14,16-19).
In Novo Testamento scenopegia (a Graeco σκηνοπηγία) appellatur (Ioann. 7, 2). Evangelium secundum Ioannem narrat Iesum sititentes ad se vocavisse (Ioann. 7,37-38):
Haec verba saepe ita interpretantur, ut ad ritum aquae hauriendae, qui in omnibus sollemnitatis diebus in usu erat, referendi sint.[3]
Flavius Iosephus sollemnitatem octo dierum describit; in tabernaculis vivitur, in templo sacra fiunt.
In tractatu Misnae nomine Sukka caeremoniae exponuntur, quae tempore secundi templi in usu erant, imprimis ritus aquae hauriendae et processio cum fructibus et ramis arborum palmarumque necnon cum "quattuor generibus" satorum (Hebraice אַרְבָּעָה מִינִים Arba'a minim). Caeremoniis psalmi aderant.
Feriae Tabernaculorum septem dierum his diebus - imprimis extra Israël - apud Iudaeos Orthodoxos maximi momenti sunt. Contra familiis cum liberis dies festus Simchat Tora („gaudium praecepti [Domini]“), qui Ferias Tabernaculorum sequitur, carissimus est. Dies inter primum et ultimum feriarum diem Hebraice "Chol HaMoed" (חול המועד - ad litteram: "dies profestus feriarum") appellantur. Hi dies propria diei profesti (חול „chol“) et diei festi (מועד „moed“) permiscent.
Quotannis, ut exodi Israëlitarum ex Aegypto commemoraretur, cum Israëlitae in tabernaculis viverent, in Feriis Tabernaculorum "Sukka", id est trichila, sub divo (in horto, podio, tecto) erigitur, tabernaculum ramis, stramento vel fronde tectum. In quo tempore permittente cibus sumitur. Quidam Iudaei Orthodoxi etiam in tabernaculo pernoctant.
Liturgia benedictione "Shehechejanu" (Hebraice שהחינו „qui nobis vitam dedit“) incipit. Tum "Arba'a minim" ("quattuor genera" [satorum]) in omnes directiones vertuntur, postea in processione ("Hakkafot") una cum rotulis pentateuchi ("Tora") circumferuntur, quod est memoria processionis circa altare in templo Hierosolymitano, qua gratia pro messi acta et pluvia petita est. "Arba'a minim" sunt fasciculus satorum ex ramo palmari ("Lulav"), tribus ramis murteis ("Hadassim") et duobus ramis sileris ("Arawot") - omnes manu dextra gesti -, necnon "Etrog", genus citri medicae, quae manu sinistra geritur.
annus Iudaicus | annus Gregorianus |
---|---|
5781 | 3. – 10. Octobris 2020 |
5782 | 21. – 28. Septembris 2021 |
5783 | 10. – 17. Octobris 2022 |
5784 | 30. Septembris – 7. Oktober 2023 |
5785 | 17. – 24. Octobris 2024 |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ferias Tabernaculorum spectant. |