Ecclesia cathedralis Wintoniensis

Ecclesia cathedralis Wintoniensis in urbe Wintoniae visitatur, capitali olim Wessexiae omnisque Angliae. Cathedrali anteriori loco propinquo iam anno 642 condita, haec ecclesia nova cura Walchelini episcopi anno 1079 incepta, anno 1093 inaugurata est, reliquiis sancti Swithuni episcopi Wintoniensis (qui anno 863 obierat) rite translatis. Materies praesertim e lapicidinis prope Binstead insulae Vectae advecta est. Navis ecclesiae stilo perpendiculari saeculo XIV exeunte refecta est, episcopo Willelmo de Wykeham.

Aevo recentiori restitutionem ecclesiae Georgius Gilbertus Scott anno 1875 curavit.[1]

Notae

  1. Georgius Gilbertus Scott, Personal and professional recollections (Londinii, 1879) pp. 352-353

Bibliographia

Ecclesia cathedralis Wintoniensis intus visa
De historia et architectura
Specialia

Nexus externi

Situs geographici et historici: Locus: 51°3′39″N 1°18′48″W • GeoNames
Vicimedia Communia plura habent quae ad cathedralem Wintoniensem spectant.
Ecclesiae cathedrales Angliae Cambriaeque mediaevales

Bangor • Cantuaria • Carliolum • Cicestria • Dunelmum • Eboracum • Ely • Exonia • Herefordia • Landava • Lichfelda • Lincolnia • Londinium • Norvicum • Roffa • S. Asaphi • S. Davidi • Sarisberia • Wellae • Wigornia • Wintonia

Ecclesiae cathedrales Angliae
Capsae cognatae: Ecclesiae cathedrales Anglicanae post 1538 in Anglia Cambriaque constitutae