Dioscurides (Graece Διοσκουρίδης), qui saeculo IV a.C.n. exeunte floruit, fuit Antigoni Monophthalmi nepos et fortasse Polemaei filius. Duce avunculo Dioscurides praefectus classis meruit post annum 314; ille fortasse anno fere 313 a.C.n. insulas Maris Aegaei se Antigono adsociare suasit in Commune Insulanorum. A quo anno nihil maius de Dioscuride refertur.

Fontes

• Diodorus Siculus, Bibliotheca historica 19.62.7-9, 19.68.4

Bibliographia

• "Prosopography of Antigonos's Friends and Subordinates" in Richard A. Billows, Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State (Berkeley: University of California Press, 1990) no. 33, p. 381
• K. Buraselis, Das hellenistische Makedonien und die Ägäis (Monaci, 1982) pp. 34, 41-44, 64-67
• A. T. Guggenmos, Geschichte des Nesiotenbundes bis zur Mitte des 3. Jahrh. v. C. (Dissertatio. Würzburg, 1929) pp. 27-29
• H. Hauben, Het vlootbevelhebberschap in de vroege Diadochen tijd (Bruxellis, 1975) pp. 27-30
• J. Kirchner, "Dioscurides (1)" in Paulys Real-Enzyklopädie der classischen Altertumswissenschaft edd. G. Wissowa et alii (Stuttgart, 1893-1972 ~ ~)

De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.