Coniunctivus aut subiunctivus est modus verbalis.
Coniunctivus modus indicat notiones quae sunt non in re sed in mente. Proposita, consequentia, causas et concessa exprimit. Nomen aliud coniunctivi est "subiunctivus" (anglice subjunctive) in multis linguis. In Lingua Latina omne tempus praeter futurum formam coniunctivi habet.
Hae regulae coniunctivae sunt:
REGULA CONIUNCTIVA ACTIVA
|
(*)NOTA: Hae coniugationes saepe radices perfecti mutantes habent ( capere → cepisse / regere → rexisse)
REGULA CONIUNCTIVA PASSIVA
|
(*)NOTA: Hae coniugationes saepe etiam participia irregularia habent (capere → captus / regere → rectus)
Hic servus veniat! = Hic servus venire debet, Hic servus venire potest vel Voluntas mea est hunc servum venire.
Partes orationis |
---|
(Nomen) substantivum | (Nomen) adiectivum | Nomen numerale | Pronomen | Articulus | Verbum (temporale) | Adverbium | Participium | Coniunctio | Praepositio | Interiectio | (Particula) |
Verbum (temporale) |
Persona: Prima | Secunda | Tertia |
Numerus: Singularis | Pluralis | Dualis |
Genus verbi: Activum | Passivum | (Neutrum | Commune | Deponens) |
Modus: Infinitivus | Indicativus | Coniunctivus | Imperativus | Optativus |
Tempus: Praesens | Imperfectum | Perfectum | Plusquamperfectum | Futurum | Futurum exactum |
Vide etiam: Gerundium | Supinum | Gerundivum |
![]() |
Lege de Coniunctivo in Vicilibris. |