Computator[1][2][3] (fem. computatrix), cum computatra electronica abessent, erat homo qui opera dabat computationes mathematicas efficiendo.
Alanus Turing calculatorem descripsit "hominem cui quaedam regulae fixae sequendae sunt et cui nulla auctoritas est ab illis deviandi."[4]
In aevo moderno, greges hominum (a saeculo undevicesimo saepe mulierum) adhibebantur ad longum et saepe taediosum munus calculos efficiendi. Labor solebat distribui ut fieri posset simul et pariliter, et saepe eadem computatio a pluribus gregibus iterum reficiebatur ad mendas vitandas.
Exempla notissima computatorum fuerunt Ioannes Eberstark(d), Carolus Fridericus Gauss, Gulielmus Klein(d), Ioannes de Neumann.
Verbum computatoris est aliquantum antiquum.[1] Saeculo undecimo Bernelinus(d) id dixit a putando duci.[5][citatio desiderata] Antique debitorum aes alienum in ligno imputabatur, quare ubi debitorum summam perspiciere necesse esset, imputata summabantur, id est computabantur. Improprie sunt qui computatrum etiam computatoris nomine appellant, quasi machinam ab homine non dignoscant.
In fabula generis fictionis scientificae Dune, de computatorum ordine narratur, qui Mentat appellantur. Nam postquam machinarum defectio finem habuerat et illae interdictae erant, duo cives a Galaxiae sapientibus mandati sunt ut computatrorum officium suppleant.