Ayyubidae fuerunt familia regnatrix Orientis mediaevalis, e stirpe Curdico vel Carduchico orta, cuius potestas a Saladino condita est.
- Šāḏī ibn Marwān
- Asad al-Dīn Šīrkūh ibn Šāḏī, Latine "Siraconus" (m. 1169)
- Nāsir al-Dīn Muḥammad ibn Šīrkūh (m. 1186)
- Šīrkūh Asad al-Dīn al-Mujāhid (1174/5-1240)
- al-Mansur Ibrahim (m. 1246)
- Naǧm al-Dīn Ayyūb ibn Šāḏī, Latine "Negemedinus" (m. 9 Augusti 1173)
- Šāhanšāh ibn Ayyūb (m. 1148)
- Taqī al-Dīn ʿUmār (m. 10 Octobris 1191)
- filius (m. 1177)
- al-Mansūr (n. circa 1171; m. 1222)
- al-Muẓaffir Taqī al-Dīn Maḥmūd (1201/2-1244/5)
- al-Mansūr Muḥammad (n. 1233/4)
- Ali
- al-Nasir Salah al-Din Kilij Arslan (n. 1204/5)
- Said al-Din Sahansah
- Farrūḫšāh (m. 1182)
- al-Amjid Bahrāmšāh (m. 1229/30)
- Tūrān Šāh al-Muʿazzam ibn Ayyūb (m. 1180)
- Būrī Tāj al-Mulūk (1171/2-1183)
- Ṣalāḥ al-Dīn Yūsuf ibn Ayyūb, Latine "Saladinus" seu "Salahadinus" (1138-1193)
- al-Afdal ʿAlī, Latine "Noradinus" (1170-1225)
- al-ʿAzīz ʿUṯmān (1171-29 Novembris 1198)
- al-Zāhir Ǧāzī (1172/3-1216)
- al-Salih Salah al-Din Ahmad (n. 1203/4)
- al-Aziz Muḥammad (1213-1236)
- al-Nāṣir Ṣalāḥ al-Dīn Yūsuf (1228/9-1260)
- al-Zāfir Ḫadir (m. 1230)
- al-Aziz Giyat al-Din Muhammad (n. 1213/4)
- al-Muʿazzam Tūrān Šāh (m. 1260)
- al-Zāhir Dāʾūd (m. 1234)
- al-Ašraf Muḥammad (m. 1208/9)
- Tuǧtegin Saif al-Islām (m. 1197)
- al-Muʿizz Ismāʿīl (m. 1202/3)
- al-Nasir (m. 1202/3)
- al-ʿĀdil Saif al-Dīn, Latine "Saphadinus" (1142/3-31 Augusti 1218)
- Sitt al-Šām (mortua 1220)
- Rabīʿa Ḫātūn (nata ante 1166; mortua 1245/6)