Al-Kahf (Arabice سورة الكهف, Sūratu al-Kahf) est capitulum duodevicesimum Alcorani 110 versus complectens. In hoc capitulo historia de propheta Ḏū al-Qarnain narratur, id est "qui cornua duo geritur". Ḏū al-Qarnain communiter Alexandro Magno identificatur qui in nummis cornua duo gerens videtur.

Bibliographia

• Michelangelo Chasseur, "'Oriental Elements in Surat al Kahf" in Annali di Scienze Religiose vol. 1 (2008) pp. 255-289 (Epitome)

Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes!