Robert Schumann
 |
| Biografía |
|---|
| Nacemento | 8 de xuño de 1810
Zwickau (Reino de Saxonia)
|
|---|
| Morte | 29 de xullo de 1856 (46 anos)
Endenich (Reino de Prusia)
|
|---|
| Causa da morte | Morte natural |
|---|
| Lugar de sepultura | Alter Friedhof Bonn (pt)  50°44′08″N 7°05′26″L / 50.7356068, 7.0904173 |
|---|
|
|
|
|
|
|
|
| Datos persoais |
|---|
| Residencia | Leipzig (1828–)
Schumann-Haus (en) |
|---|
| País de nacionalidade | Reino de Saxonia |
|---|
| Educación | Universidade de Leipzig
Universidade de Heidelberg |
|---|
| Actividade |
|---|
| Campo de traballo | Música clásica, Ópera, Sinfonía e Música de cámara |
|---|
| Ocupación | compositor , musicólogo , profesor de música , director de orquestra , pianista , crítico musical , escritor |
|---|
| Período de actividade | 1830 - |
|---|
| Empregador | Escola Superior de música e arte dramática Felix Mendelssohn Bartholdy (pt) |
|---|
| Membro de | |
|---|
| Profesores | Friedrich Wieck (pt) , Heinrich Dorn (pt) e Johann Gottfried Kuntsch (en) |
|---|
| Alumnos | Carl Reinecke (pt) e Albert Dietrich (pt) |
|---|
| Influencias | |
|---|
| Lingua | Lingua alemá |
|---|
| Instrumento | Piano |
|---|
| Obra |
|---|
Obras destacables |
| Familia |
|---|
| Cónxuxe | Clara Schumann (1840–1856) |
|---|
| Parella | Ernestine von Fricken (1834–1835) |
|---|
| Fillos | Marie Schumann, Julie Schumann, Emil Schumann (en) , Ferdinand Schumann (en) , Eugenie Schumann (pt) , Felix Schumann (pt) |
|---|
| Pai | August Schumann (pt) |
|---|
| Irmáns | Karl Schumann (en) e Julius Schumann (en) |
|---|
| Cronoloxía |
|---|
|
| 1854 | Tentativa de suicídio (pt)
|
|
|
|
|
 
        |
- Para o político, vexa Robert Schuman.
Robert Alexander Schumann, nado en Zwickau (Saxonia) o 8 de xuño de 1810 e finado en Endenich (Bonn) o 29 de xullo de 1856, foi un compositor alemán da época do romanticismo e un dos músicos de maior sona na primeira metade do século XIX.
Traxectoria
De neno Schumann amosou as súas dotes musicais, aos 7 anos fixo as súas primeiras composicións. Preto de 1830 desexaba converterse nun virtuoso e admiraba a execución dos mais renomeados concertistas do seu tempo, como Paganini e Liszt. Schumann, de gran talento como pianista, empregouse a fondo nesa tarefa pero quixo o azar que deixara este camiño e fora finalmente un dos mais grandes compositores do seu século.
Hai varias historias de como mancou Schumann a súa man dereita en 1830, sendo a máis aceptada a que conta que para fortalecer o cuarto dedo discorreu un aparato que, de feito, o que fixo foi inutilizalo completamente. Outras fontes citan a cirurxía errada e, tamén, os efectos secundarios da medicación para sífilis.
Deste ou doutro xeito, as esperanzas de Robert Schumann de arremedar aos virtuosos ou chegar a destacar como concertista, esvaecéronse.
Obra
Obras pra piano
- Papillons, Op. 2
- Estudios sinfónicos Op. 13
- Entroido Op. 9
- Sonatas (3)
- Kinderszenen Op. 15
- Fantasía Op.17
- Toccata Op.7
- Fantasiestücke Op. 12
- Kreisleriana, op. 16
- Humoresca Op. 20
- Novelletten, Op. 21
- Entroido de Viena Op. 26
- Arabeske, Op. 18
- Davidsbündlertänze, Op. 6
- Álbum para mocidade Op. 68
Concertos
- Concerto pra piano
- Konzertstück pra catro trompas
- Introdución e Allegro-Appassionato para piano
- Concerto para violonchelo
- Concerto para violín
Obras orquestrais
Música de cámara
- Cuartetos para cordas (3)
- Cuarteto para piano
- Quinteto para piano
- Fantasías para piano, violín e violonchelo
- Andante e variacións para dous pianos
- Tríos para piano e cordas (3)
- Fantasías para clarinete e piano
- Cinco pezas populares para piano e violonchelo
- Romances para óboe e piano
- Märchenbilder para piano e viola
- Sonatas para piano e violín (2)
- Märchenerzählungen para clarinete, viola e piano
Música vocal
Moitas cancións e obras corais acompañadas de piano ou de orquestra, entre as que se atopan:
- Dichterliebe, Op. 48 (16)
- Gedichte, Op 35 (12)
- Myrten, Op. 25
- Lieder-Album für die Jugend, Op.79
- Szenen aus Goethes Faust
- soulaiman kacha
