O racismo ambiental é un termo utilizado para describir a inxustiza ambiental. Aplícase a como minorías étnicas están sometidas a unha exposición a contaminantes desproporcionada ou a como se lles denega o acceso a certos recursos naturais, como aire limpo, auga potable e outros beneficios ecolóxicos.^[2][3]

No contexto internacional, a marxinación ambiental describe as relacións ecolóxicas desfavorecidas entre as nacións industrializadas e o Sur Global, asociándose ao colonialismo, o neoliberalismo e a globalización. O racismo ambiental inclúe a exposición a residuos tóxicos, inundacións, contaminación pola extracción de recursos naturais e industriais, carencia de bens esenciais ou a exclusión da administración e toma de decisións sobre as terras e os recursos naturais locais.^[4]

• Desprazamento de poboacións negras nas zonas de São Paulo, Roraima e parte da rexión Centro-Oeste do Brasil, por parte doutras comunidades brancas e adiñeiradas apoiadas polo goberno Central.^[5]
• Afectacións por pasivos ambientais xerados polo monocultivo da cana de azucre a poboacións indíxenas e negras nos departamentos do Cauca e Val do Cauca en Colombia.^[6]
• Conflitos ecolóxicos distributivos entre as petroleiras e o pobo orixinario mapuche na Arxentina.^[7]
• En Ecuador as persoas afrodescendentes sofren de racismo ambiental, debido á contaminación sistemática das súas fontes de auga e do medio ambiente, existe intimidación cara ás súas comunidades, e unha resposta insuficiente por parte do Estado.^[8]

• Brecha metabólica
• Xustiza social
• Xustiza climática
• Metabolismo social
• Refuxiado ambiental