Durante a Inundación do mar do Norte de 1953, a brecha nun dique dos Países Baixos causou a morte a 1.835 persoas, forzou a evacuación doutras 70.000 e resultaron destruídas 4.500 edificacións. Para evitar que unha catástrofe así se repetise, executouse un ambicioso proxecto , chamado Plan Delta (en neerlandés: Deltawerken) que reuniu as desembocaduras do Rin e o Mosa.
A obra máis destacada do complexo é a Oosterscheldekering. Está considerada unha das sete marabillas do mundo moderno segundo a American Society of Civil Engineers.
Construcións
[editar | editar a fonte]Os traballos ligados ao plan delta desenvolvéronse nun período de 30 anos e comprenden:
- Stormvloedkering Hollandse IJssel (1958)
- Zandkreekdam (1960)
- Veerse Gatdam (1961)
- Grevelingendam (1965)
- Volkerakdam (1969)
- Haringvlietdam (1971)
- Brouwersdam (1971)
- Markiezaatskade (1983)
- Oosterscheldekering (1986)
- Oesterdam (1987)
- Philipsdam (1987)
- Bathse spuisluis (1987)
- Maeslantkering (1997)
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte] |
Commons ten máis contidos multimedia sobre: O Plan Delta |
