Zhuang Vahcuengh (za), Hauqcuengh (zyb) Kauqnuangz, Kauqnoangz (zhn) Hoedyaej (zgn), Hauƽyəiч (zqe) Hauqraeuz, Gangjdoj (zyb, zhn, zqe) Kauqraeuz, Gangjtoj (zhn, zyg, zhd)
Falado en:	República Popular da China
Total de falantes:	16 millóns. Todas as linguas zhuang (2007)
Posición:	64
Familia:	Tai-kadai Tai Zhuang
Escrita:	zhuang, zhuang antigo, sawndip, sawgoek
Códigos de lingua
ISO 639-1:	`za`
ISO 639-2:	`zha`
ISO 639-3:	varios: `zch` — Lingua hongshuihe zhuang central `zhd` — Lingua dai zhuang `zeh` — Lingua hongshuihe zhuang oriental `zgb` — Lingua guibei zhuang `zgn` — Lingua guibian zhuang `zln` — Lingua lianshan zhuang `zlj` — Lingua liujiang zhuang `zlq` — Lingua liuqian zhuang `zgm` — Lingua minz zhuang `zhn` — Lingua nong zhuang `zqe` — Lingua qiubei zhuang `zyg` — Lingua yang zhuang `zyb` — Lingua yongbei zhuang `zyn` — Lingua yongnan zhuang `zyj` — Lingua youjiang zhuang `zzj` — Lingua zuojiang zhuang
Mapa


Status

O zhuang está clasificado como "en estado seguro" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO^[1]

Este artigo amosa escritos chineses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

As linguas zhuang^[2] (autónimo: vahcuengh (sawndip: 話僮), en chinés simplificado: 壮语; chinés tradicional: 壯語; pinyin: Zhuàngyǔ) son un grupo de linguas tai faladas polo pobo zhuang que habita no sur da China, na provincia de Guangxi e en partes de Yunnan e Guangdong. As linguas zhuang non forman unha unidade monofilética lingüística, xa que as linguas zhuang do norte e do sur están máis relacionadas con outras linguas tai que entre elas. As linguas zhuang do norte forman un continuo dialectal con diversas variedades tai na froteira da provincia Guizhou, que son chamadas bouyei, mentres que as linguas zhuang do sur forman outro continuo dialectarl co nung, co tay e co caolan, en Vietnam.^[3] O zhuang estándar baséase no dialecto zhuang do norte do condado de Wuming.

Notas

↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
↑ Definición de zhuang* no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.
↑ Bradley, David (2007). Christopher Moseley, ed. Encyclopedia of the World's Engangered Languages. Routledge. pp. 349–422. ISBN 978-1-135-79640-2. p. 370.

Véxase tamén

Existe unha versión da Wikipedia en Linguas zhuang

A Galipedia ten un portal sobre: China

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Linguas zhuang

Outros artigos

Wikipedia en zhuang

Bibliografía

Zhuàng-Hàn cíhuì 壮汉词汇 (Nanning, Guǎngxī mínzú chūbǎnshè 广西民族出版社 1984).
Edmondson, Jerold A. e David B. Solnit, ed. Comparative Kadai: The Tai Branch. Dallas, TX: Summer Institute of Linguistics; [Arlington]: University of Texas at Arlington, 1997.
Johnson, Eric C. 2010. "A sociolinguistic introduction to the Central Taic languages of Wenshan Prefecture, China." SIL Electronic Survey Reports 2010-027: 114 p. https://web.archive.org/web/20110110041957/http://sil.org/silesr/abstract.asp?ref=2010-027.
Luo Liming, Qin Yaowu, Lu Zhenyu, Chen Fulong (editors) (2004). Zhuang–Chinese–English Dictionary / Cuengh Gun Yingh Swzdenj. Nationality Press, 1882 pp. ISBN 7-105-07001-3.
Tán Xiǎoháng 覃晓航: Xiàndài Zhuàngyǔ 现代壮语 (Beijing, Mínzú chūbǎnshè 民族出版社 1995).
Tán Guóshēng 覃国生: Zhuàngyǔ fāngyán gàilùn 壮语方言概论 (Nanning, Guǎngxī mínzú chūbǎnshè 广西民族出版社 1996).
Wang Mingfu, Eric Johnson (2008). Zhuang Cultural and Linguistic Heritage. The Nationalities Publishing House of Yunnan. ISBN 7-5367-4255-X.
Wéi Qìngwěn 韦庆稳, Tán Guóshēng 覃国生: Zhuàngyǔ jiǎnzhì 壮语简志 (Beijing, Mínzú chūbǎnshè 民族出版社 1980).
Zhang Junru 张均如, et al. 壮语方言研究 / Zhuang yu fang yan yan jiu [A Study of Zhuang dialects]. Chengdu: 四川民族出版社 / Sichuan min zu chu ban she, 1999.
Zhou, Minglang: Multilingualism in China: The Politics of Writing Reforms for Minority Languages, 1949–2002 (Walter de Gruyter 2003); ISBN 3-11-017896-6; pp. 251–258.