Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1833 Londres |
Morte | 22 de febreiro de 1896 (62/63 anos) Liss (pt) |
Lugar de sepultura | Milland (en) |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda |
Relixión | Igrexa Anglicana |
Actividade | |
Ocupación | explorador , misioneiro , clérigo , lepidopterólogo |
Membro de | |
Lingua | Inglés |
Obra | |
Obras destacables | |
Arquivos en | |
Premios
| |
Horace Waller, nado en Londres en 1833 e finado en Liss, condado de Hampshire, o 22 de febreiro de 1896, foi un activista antiescravista, misioneiro e clérigo inglés.
Foi coñecido como escritor sobre África, cristián evanxélico, próximo amigo de David Livingstone e doutras persoas implicadas nos traballos de misión e exploración da África central e oriental, e defensor da expansión imperial británica.
Nacido en Londres, foi educado baixo a dirección do doutor Wadham en Brook Green, Gran Londres. Despois dos seus estudos esivo algúns anos como empregado no negocio de corredor de bolsa do seu pai.[1]
Coa Misión das Universidades da África Central (UMCA), Waller partiu en 1861 cara ás rexións recentemente visitadas por David Livingstone e Sir John Kirk. Durante un tempo traballou con Charles Frederick Mackenzie, bispo de África Central, e asociouse con Livingstone nos distritos do río Zambeze e Shire Highlands.[1]
O nome de Waller pasou á historia da zooloxía porque, formando parte da expedición de Livingnstone ao Zambeze (1851-1853), o naturalista anglo-irlandés Victor Brooke descubriu unha nova especie de gacela, á que na honra de Horacio, bautizou como Gazella walleri, a gacela de Waller (hoxe clasificada como Litocranius walleri).[2]
Despois da morte de Mackenzie en 1862, en 1863 renunciou ou seu posto na Misión das Universidades despois dunha discusión co bispo T. G. Tozer, sucesor de Mackenzie, sobre a liberación dos escravos que estaban baixo a protección da Misión, e regresou a Inglaterra. En 1867 Waller foi ordenado sacerdote en Chatham, polo bispo de Rochester, exercendo na igrexa de St.John daquela localidade. En 1870 trasladouse á vigaría de Leytonstone, Essex e, en 1874, á reitoría de Twywell, cerca de Thrapston, Northamptonshire, á que renunciou en 1895.[1]
A oposición ao comercio de escravos foi un dos principais obxectivos da vida de Waller. En 1867 asistiu á Conferencia da Sociedade Británica e Estranxeira contra a escravitude en París, e en 1870 foi membro activo do comité da Sociedade Antiescravista. En 1871, a Cámara dos Comúns nomeou un comité para investigar o comercio de escravos na África Oriental; Waller e Edmund Murge impulsárono e recomendaron a Sir John Kirk como axente político permanente en Zanzíbar. Finalmente, un tratado entre o sultán de Zanzíbar e a Gran Bretaña declarou ilegal o comercio de escravos por mar.[1]
Waller mantiña boas relacións co xeneral Charles George Gordon, e foi elixido membro da Royal Geographical Society en 1864.[1]
Horace Waller morreu en East Liss, Hampshire, o 22 de febreiro de 1896, e foi enterrado na igrexa de Milland o 26 de febreiro.[1]
Despois de que Henry Morton Stanley sucedera nos descubrimentos de Livingstone en África, os diarios de Livingstone foron entregados a Waller para a súa piblicación. Publicáronse en dous volumes en 1874, como The Last Journals of David Livingstone in Central Africa, from 1865 until his death.[1] Por omisión, a imaxe proxectada de Livingstone era como santo; e a liña editorial era á da antiescravitude.[3] A edición de Waller dos diarios foi cualificada de "ben intencionada pero excesivamente reverente".[4] En 1891 Sir Harry Johnston criticou a Waller pola súa falta de interese noutros aspectos do traballo e os diarios de Livingstone.[5]