Garibaldo I de Baviera

Biografía
Nacemento	século VI Baviera
Morte	c. 593 (Gregoriano) valor descoñecido
Duque de Baviera
Datos persoais
País de nacionalidade	Alemaña
Actividade
Ocupación	monarca , aristócrata
Lingua	Lingua alemá
Outro
Título	Duque
Familia	Dinastía Axilolfinga
Cónxuxe	Waldrada
Fillos	Teodelinda de Baviera, Romilda of Friuli (en) , Grimoald I (en) , Tasilón I de baviera, Gundoaldo, Tochter von Bayern (en)

Garibaldo I de Baviera, nado polo 540 e finado polo 591 ou 593, foi rei de Baviera e logo o primeiro duque de Baviera, cando pasou a ser un protectorado franco,^[1] pertencente á Dinastía Axilolfinga desde o 555,^[2] aproximadamente, ao 591. É considerado o pai das dinastías bávaras.

Trala morte do rei merovingio Teodebaldo, o seu sucesor Clotario I casou coa súa viúva Waldrada, filla do rei dos lombardos Vacón. Os bispos de Clotario refutaron o matrimonio, polo que entregou a Waldrada como esposa a Garibaldo no ano 556. Isto contribuíu ao prestixio de Garibaldo e ademais axudoulle a establecer notables relacións diplomáticas entre os bávaros e os lombardos de Panonia e Bohemia, o que trouxo consecuencias importantes cando os lombardos se instalaron en Italia o ano 568.

Ao pouco tempo, os merovinxios trataron, durante 585, de achegar a Garibaldo á súa política, propondo o matrimonio entre a súa filla Teodolinda e o rei Childeberto II. Ao mesmo tempo querían estreitar as relacións con Autario, o novo rei lombardo, propondo o matrimonio deste coa irmá de Childeberto.Ámbalas dúas ofertas foron desatendidas e finalmente Autario casou con Teodolinda o ano 588.

Intuíndo unha política antifranca, os francos enviaron un exército a Baviera. Os fillos de Garibaldo Gundoaldo e Teodolinda escaparon a Italia, e Autario nomeou o seu cuñado duque de Asti. En 590, os francos invadiron Lombardía coa axuda de Bizancio pero foron derrotados.

Ao ano seguinte, Childeberto estabilizou as relacións entre francos e lombardos. Autario morreu o ano 590 e os duques lombardos pedíronlle a Teodolinda que volvese casar e ela elixiu a Agilulfo, que foi nomeado sucesor. Negociaron unha paz con Childeberto que se mantivo por decenios. A paz con Baviera estableceuse unha vez que Tasilón tomou o poder.

Non está claro se Garibaldo foi deposto ou se morrera. Tamén se descoñece a relación entre Tasilón e Garibaldo; o que se pode deducir dos testemuños da época é que, sen dúbida, non foi un dos seus fillos.

Con Waldrada , Garibaldo I tivo os seguintes fillos:

• probablemente; Tasilón I. Aínda que en ningún documento aparece o nome de Tasilon, dado que el é o pai de Garibaldo II, quen é o que sucede a Garibaldo I, Tasilón é considerado como o fillo máis vello de Garibaldo I.^[3]
• Teodelinda, Theodelinda ou Teodolinda: casada con Autario e despois con Agilulfo, reis dos lombardos.^[4][5]
• Grimoald^[4], 590-595, duque de Baviera.
• Gondovaldo ou Gundoaldo: Duque de Asti e Duque de Trento; pai de Aripert, rei dos lombardos.^[4][5]
• Filla de nome descoñecido, casada co duque Eoino de Trento.^[4]
• Probablemente, outra filla, nai de Pipino de Landen.^[6]
• Probablemente, outra filla, Romilda (falecida en 610), esposa de Gisulf II, duque de Friuli (fallecido en 610), varios de cuxos fillos levan nomes axilolfingas.^[7]

• Herrera Roldán, Pedro (2006). Pablo Diácono, Historia de los Longobardos (en castelán). Cádiz: Servicio de Publicaciones de la Universidad de Cádiz. ISBN 84-9828-072-9. 
• Schutte, Gudmund (2013 [1933]). Our Forefathers (en inglés). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-67723-4. 
• Settipani, Christian (1989). Les Ancêtres de Charlemagne (en francés). París: Ediciones Christian. ISBN 2-906483-28-1. 
• Störmer, Wilhelm (2002). Die Baiuwaren: Von der Völkerwanderung bis Tassilo III (en alemán). Múnic: C. H. Beck. ISBN 3-406-47981-2.