Doutorouse en Xornalismo pola Universidade de Santiago de Compostela cun traballo sobre o realismo social no álbum ilustrado: Álbum testemuño: achegar a realidade ás crianzas. Traballou na editora Kalandraka ata 2004 e en OQO Editora ata 2016. En 2017 coordinou o Salón do Libro Infantil e Xuvenil de Pontevedra.[1] En 2018 formou parte do Proxecto Capicúa de xestión cultural.[2]
É autora de diversas adaptacións de contos tradicionais a álbums ilustrados, traducidos a máis de dez idiomas. En 2017 publicou 22 segundos, narrativa para adolescentes. A sinopse da obra segundo David González é:
O que non se di é coma se non existise, afirmara o avó un día, e xa ía sendo hora de existir. Ata ese momento só vivira de portas para dentro. Agora xa non había marcha atrás. A cámara pedíalle que falase. "Son Álex, un mozo transexual. Abro este vlog para compartir con vós a miña vida. Quen me coñeza e estea a ver este vídeo entenderá moitas cousas, ou mesmo non comprenderá –ou non quererá comprender– nada. O distinto asusta, dá vertixe porque obriga a cuestionarse tantas cousas… E por iso fago este vídeo, porque non quero ter máis medo, nin vergoña de ser quen son." Antes de que lle dese tempo a pensar, conectou a cámara co ordenador. Vinte e dous segundos. Ese foi o tempo que tardou o arquivo en subir á rede. “22 segundos” relata, en primeira persoa, anacos da infancia e adolescencia dun mozo transexual que, desde os primeiros anos sabe –sen poñerlle etiquetas– que a súa identidade de xénero non coincide co sexo que lle asignaron ao nacer. Unha obra que busca visibilizar, desde a empatía, un colectivo de persoas historicamente silenciadas e denigradas que loita por que as leis –e a sociedade– deixen de consideralas enfermas.[5]
A casa da mosca chosca (2002). Kalandraka. ISBN 84-8464-155-4. Adaptación dun conto popular ruso. Ilustracións de Sergio Mora[6]. Foi publicado en catalán,[7] éuscaro,[8] castelán,[9] portugués,[10] inglés[11] e italiano[12]
O zapateiro e os trasnos (2003). Kalandraka. ISBN 84-8464-212-7. Adaptación dun conto popular. Ilustracións de Elia Manero. Foi publicado en castelán por Kalandraka[14]
Corre, corre, cabaciña (2006). OQO Editora. Adaptación dun conto tradicional portugués. Ilustracións de André Letria. Foi publicado en castelán,[15] catalán,[16] portugués[17] e italiano[18]
Tres desexos (2007). OQO Editora. ISBN 978-84-96788-63-3. Adaptación dun conto tradicional portugués. Ilustracións de Gabriel Pacheco. Foi publicado en castelán[19] e en italiano[20]
Maruxa (2014). OQO Editora. ISBN 978-84-9871-490-6. A partir dunha canción tradicional polaca. Ilustracións de Mafalda Milhoes
A lavandeira de San Simón (2020). Xerais, Pequena memoria. Bea Gregores, Ilustradora. 40 páxs. ISBN 978-84-9121-762-6.[26] Traducida ao castelán pola propia autora en 2021[27]
Memoria diversa (2022). Deputación da Coruña. 260 páxs. ISBN 978-8498123951. É unha proposta para dar visibilidade ás persoas que loitaron pola dignidade do Orgullo LGTBI e ás vítimas da represión e o rexeitamento por cuestións de orientación ou identidade de xénero.[28]
Os contos do lobicán (2023). A Coruña: Baía, Barriga Verde / Santiago de Compostela: Consellería de Cultura, Educación, Formación Profesional e Universidades, AGADIC. 31 páxs. ISBN 978-84-9995-427-1.
2021: Premio dos Clubs de lectura do Plan LÍA de Bibliotecas Escolares (Lectura, Información e Aprendizaxe) da Consellería de Cultura, Educación e Universidades.[29]
↑Rodríguez, Olga (xaneiro, febreiro, marzo 2021). "A necesaria normalización histórica". Grial. Revista galega de culturaLIX (229): 98–100. ISSN0017-4181.