Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde marzo de 2023.)

Edgar Wallace
Biografía
(1928)
Nacemento	(hu) Richard Horatio Edgar Wallace 1 de abril de 1875 Greenwich, Reino Unido
Morte	10 de febreiro de 1932 (56 anos) Beverly Hills, Estados Unidos de América
Causa da morte	pneumonía




Datos persoais
País de nacionalidade	Reino Unido
Actividade
Ocupación	xornalista , novelista , escritor , escritor de ciencia ficción , poeta , dramaturgo , guionista , director de cinema
Xénero artístico	Suspense
Lingua	Lingua inglesa
Familia
Fillos	Bryan Edgar Wallace ^(pt) , Penelope Wallace ^(pt)
Pai	Richard Horatio Marriott Edgar ^(en)
Sinatura

Páxina web	edgarwallace.org

Richard Horatio Edgar Wallace, nado en Greenwich o 1 de abril de 1875 e finado en Beverly Hills o 10 de febreiro de 1932, foi un novelista, dramaturgo e xornalista británico, pai do suspense moderno e aclamado mundialmente como mestre da narración de misterio. Ademais é o autor do guión orixinal do filme King-Kong.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Naceu no número 7 de Ashburnham Grove, no distrito londiniense de Greenwich. Era fillo ilexítimo do actor Richard Horatio Edgar e da actriz Marie Richards. Foi adoptado por George Freeman, mozo do mercado de peixe de Billingsgate. Entre os 12 e os 16 anos traballou en varias imprentas, unha zapatería, unha fábrica de impermeables, como cociñeiro nun buque, como albanel e como repartidor de leite.

Prestou os seus servizos no Rexemento Real de West Kent, en Inglaterra, de 1893 a 1896, e no Corpo Sanitario Militar de Suráfrica de 1896 a 1899; comprou a súa renuncia militar en 1899 para dedicarse ao xornalismo. Durante a primeira guerra mundial serviu como subinspector da sección de Lincoln's Inn da Policía Especial (para velar pola seguridade do Palacio de Buckingham), e traballou para o Ministerio da Guerra como interrogador especial dos ex-prisioneiros procedentes dos campos de concentración alemáns.

Foi correspondente en Suráfrica da axencia Reuter (1899-1902) e do Daily Mail (1900-1902); fundou e dirixiu o Rand Daily Mail, de Johannesburgo (1902-1903); dirixiu The Week-End Racing Supplement e a sección de carreiras de cabalos do Evening News (1910-1912); fundou os xornais deportivos Bibury's Weekly e R. E. Walton's Weekly (1913); dirixiu Ideas e The Story Journal (1913); colaborou en 'Town Topics, que logo dirixiu (1913-1916); fundou The Bucks Mail (1930); dirixiu, só nominalmente, a revista Hush (1930-1931); dirixiu o Sunday News (1931). Colaborou así mesmo en máis de cincuenta publicacións periódicas de Suráfrica, Inglaterra e Estados Unidos.

Foi presidente reelixido do Club da Prensa (1923-1924) e fundou o Press Club Fund, institución benéfica para xornalistas, aínda vixente. Instituíu o Derby Lunch (1923), comida anual en honra da Carreira Derby, e motivou ao Jockey Club para que modificase o regulamento das carreiras de cabalos (1929). Dirixiu varias obras teatrais, así como as películas Red Ace (1929) e The Squeaker (1930), baseadas en obras súas.

Traballou como actor en The Crimson Circle, inspirada nunha novela súa de 1929. Presidiu a xunta directiva da compañía cinematográfica British Lion Film Corporation a partir de 1927. En 1931 presentouse como candidato ao Parlamento polo Partido Liberal, sen éxito. Ese mesmo ano marchou a Hollywood, onde faleceu despois de escribir para a R.K.O. o guión orixinal de King Kong (10 de febreiro de 1932).

Escribiu poesía, artigos, crítica teatral (no Morning Post), teatro, cinema, contos, historia e novelas. O seu labor xornalístico púxolle en contacto frecuente co mundo do crime. Axiña que se atopaba investigando o rapto dun embaixador en Marrocos como pescudando no Congo se os funcionarios belgas practicaban a tortura, ou sonsacando polos barrios baixos de Vigo un contramaestre ruso o motivo de que o seu barco disparase contra a costa inglesa (por esta causa, o contramestre foi executado tras sufrir un consello de guerra). Visitaba con frecuencia Old Bailey (Tribunal do Criminal, en Londres) para facer as súas reportaxes, e interrogaba a condenados á morte (chegou a ofrecer 5 000 libras ao Dr. Armstrong para que lle confesase a historia completa dos seus envelenamentos). Convidaba a comer a ex presidiarios e gustaba de relacionarse con personaxes do hampa, até o punto de que estivo asociado durante seis meses con "Ringer" Barrie, estafador do mundo das carreiras de cabalos, a quen alugou un negocio ilegal onde se vendían tips (prognósticos hípicos confidenciais) a cinco libras. En tres ocasións practicou a estafa por correo para estudar as súas técnicas. O resultado foi o interesante artigo "Eu puiden ser un delincuente con éxito". Era asiduo lector do Police Journal, unha publicación reservada á Policía e que el recibía periodicamente, e coñecía a obra de criminalistas clásicos como Mantegazza e Krafft-Ebing. O seu prestixio como coñecedor do mundo do crime motivou que a policía alemá reclamase a súa axuda para atrapar o "Vampiro de Dusseldorf", e que se lle nomease subinspector da Policía Especial para protexer a vida da súa Maxestade.