Alain Badiou

(2012)
Biografía
Nacemento	17 de xaneiro de 1937 (87 anos) Rabat, Marrocos
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Educación	École Normale Supérieure Liceo Louis-le-Grand
Actividade
Campo de traballo	Teoría de conxuntos, Metapolítica, ontoloxía e Marxismo
Lugar de traballo	París
Ocupación	filósofo , sociólogo , escritor , matemático , profesor universitario , dramaturgo , editor literario , novelista , científico
Empregador	École Normale Supérieure (1999–) Universidade de París 8 (1969–1999) European Graduate School University of Reims (en)
Partido político	Partido Socialista Unificado Q3117408
Membro de	Organisation politique (en)
Influencias	Jean-Paul Sartre, Louis Althusser, Platón, Karl Marx, Mao Tse Tung, Jacques Lacan, Gilles Deleuze, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Stéphane Mallarmé, Samuel Beckett e Paul Cohen
Lingua	Lingua francesa
Obra
Doutorando	Gabriel Rockhill (en) , Patrick Vauday (pt) , Alenka Zupančič (pt) , André Hirt (pt) , Vladimir Safatle e Alain Beaulieu (en)
Familia
Pai	Raymond Badiou (pt)
Páxina web	alain-badiou.jimdofree.com

Alain Badiou, nado en Rabat o 17 de xaneiro de 1937, é un filósofo, dramaturgo e novelista francés de orientación maoísta.

O seu pai, Raymond Badiou (1905-1996), foi membro da SFIO (Section française de l'Internationale ouvrière), formando parte da Resistencia francesa durante a ocupación nazi, e alcalde de Tolosa entre 1944 e 1958.

Realizou estudos de filosofía na École Normale Supérieure de París entre 1956 e 1961. Impartiu leccións na Universidade de París e na ENS entre 1969 e 1999, cando foi nomeado director do departamento de filosofía. Tamén imparte cursos no Collège international de philosophie. Foi discípulo de Louis Althusser, influenciado polos seus primeiros traballos epistemolóxicos. Tamén é seguidor de Jacques Lacan e Mao Zedong.

Militante desde novo, foi membro fundador do PSU en 1960. Implicado nos movementos políticos arredor do maio francés, e simpatizante da esquerda maoísta, ingresou na Union des communistes de France Marxiste-Léniniste en 1969. Actualmente participa no grupo L'Organisation Politique, xunto con Sylvain Lazarus e Natacha Michel.

A súa obra principal é L'Être et l'Événement (O ser e o coñecemento, 1988), onde defende que as matemáticas constitúen a verdadeira ontoloxía, ou "ciencia do ente en canto ente". En 2006 publicou a segunda parte, Logique des mondes. L'être et l'événement 2.

Hai oito obras súas traducidas ó galego:^[1]

• Rapsodia polo teatro: breve tratado filosófico (Sotelo Blanco, 1994); Traducida por Luis Martul e Emilio Araúxo, que tamén traduciu a obra ó castelán.
• Dun desastre escuro e outros textos (Laiovento, 1995). Traducida por Francisco Sampedro. ISBN 978-84-87847-62-2.
• A Ética. Ensaio sobre a conciencia do Mal (Noitarenga, 1995). Traducida por Emilio Araúxo e Luis Martul.
• ABNM (Noitarenga, 1997).
• Beckett (Noitarenga, 1997).
• Para unha nova teoría do suxeito (Noitarenga, 2000).
• A Revolución Cultural (Noitarenga, 2003).
• Alén da formalización (Noitarenga, 2005).
• Pequeno panteón portátil (Laiovento, 2009). Traducida por Francisco Sampedro.

• Le Concept de modèle, éditions François Maspero, París, 1969.
• Théorie de la contradiction, éditions François Maspero, París, 1975.
• Théorie du sujet, Seuil, 1982.
• Peut-on penser la politique ?, Seuil, 1985.
• L'Être et l'Événement, Seuil, 1988.
• Manifeste pour la philosophie, Seuil, 1989.
• Le Nombre et les Nombres, Seuil, 1990.
• Conditions, Seuil, 1992.
• Saint Paul. La fondation de l’universalisme, PUF, París, 1997.
• L'Éthique, essai sur la conscience du mal, Hatier, París, 1993 (reedición Nous, Caen, 2003).
• Deleuze, Hachette, 1997
• Abrégé de métapolitique, Seuil, 1998.
• Court Traité d'ontologie provisoire, Seuil, 1998.
• Petit Manuel d'inesthétique, Seuil, 1998.
• Le Siècle, Seuil, París, 2005.
• Logiques des mondes. L'être et l'événement, 2, Seuil, París, 2006.
• Le Concept de modèle. Introduction à une épistémologie matérialiste des mathématiques, Fayard, París, 2007 (reedición, aumentada cun longo prefacio, do libro publicado en 1969).
• Petit Panthéon portatif, La Fabrique, París, 2008.

• Dun desastre escuro e outros textos (D'un désastre obscur), éditions de l'Aube, 1991.
• Circonstances, 1. Kosovo, 11 septembre, Chirac/Le Pen, Lignes & Manifeste, 2003.
• Circonstances, 2. Irak, foulard, Allemagne/France, Lignes & Manifeste, 2004.
• Circonstances, 3. Portées du mot «juif», Lignes & Manifeste, 2005.
• Circonstances, 4. De quoi Sarkozy est-il le nom?, Nouvelles Éditions Lignes, 2007.

• Almagestes. Trajectoire inverse I, Le Seuil, 1964.
• Portulans. Trajectoire inverse II, Le Seuil, 1967.

O terceiro tomo de Trajectoire inverse, anunciado baixo o título de Bestiaires, nunca foi publicado.

• Calme bloc ici-bas, P.O.L., 1997.

• L'Écharpe rouge (romanopéra), Maspero, 1979.
• Ahmed le subtil, Actes-Sud, 1984.
• Ahmed Philosophe, suivi de Ahmed se fâche, Actes-Sud, 1995.
• Les Citrouilles (comédie), Actes-Sud, 1996.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Alain Badiou

• Charles Ramond (éd), Penser le multiple, París, Éditions L'Harmattan, 2002
• Fabien Tarby, La Philosophie d'Alain Badiou, París, Éditions L'Harmattan, 2005
• Fabien Tarby, Matérialismes d'aujourd'hui : de Deleuze à Badiou , París, Éditions L'Harmattan, 2005
• Bruno Besana et Oliver Feltham (éd), Écrits autour de la pensée d'Alain Badiou, París, Éditions L'Harmattan, 2007.
• Rémy Bac, La soustraction de l'être, París, Le grand souffle, 2008.

• Dúas conferencias de Alain Badiou (en castelán)
• "El estatuto filosófico del poema después de Heidegger", por Alain Badiou (en castelán)
• La ética. Ensayo sobre la conciencia del Mal, por Alain Badiou (en castelán)
• "Panorama de la Filosofía Francesa Contemporánea", por Alain Badiou (en castelán)
• Bibliografía de Alain Badiou (en castelán)