Epe | ||
Keunstwurk oan 'e Haadstrjitte | ||
Polityk | ||
Provinsje | Gelderlân | |
Gemeente | Epe | |
Sifers | ||
Ynwennertal | 15.680 (2022)[1] | |
Oerflak | 59,17 km², wêrfan: - lân: 59,02 - wetter: 0,15 | |
Befolkingsticht. | 266 ynw./km² | |
Oar | ||
Koördinaten | 52° 20'N 5° 59' E | |
Kaart | ||
Epe is in plak yn it noarden fan 'e provinsje Gelderlân. It plak leit yn it noardeastlike diel fan 'e Feluwe en is it haadplak fan 'e gemeente mei deselde namme. Under it doarp falle ek de buorskippen Dijkhuizen, Tongeren, Vemde, Wissel en Zuuk.
Sûnt it begjin fan 'e jiertelling wurdt de krite fan 'e hjoeddeiske gemeente bewenne. Yn 'e doarpshimrik lizze ferskillende grêfheuvels út de Nije Stientiid (4000 oant 1700 f.Kr.). Ek binne út dy tiid in soad fynsten bekend.
Neffens û.o. Van Berkel en Samplonius is de namme Epe fan it ier-Germaanske of faaks sels pre-Germaanske wurd apa ôflaat, dat wetterrin betsjut. It âldste dokumint weryn de namme fan it doarp de Apa stiet, stamt út it jier 1176.
Fan 2 septimber 1887 oant 8 oktober 1950 hie Epe in stasjon oan 'e Baronnespoar tusken Apeldoarn en Swol.
Sûnt 1966 waarden yn Epe ek Tomos-brommers boud. Tomos wie de lêste bromfytsefabryk fan Nederlân en waard yn desimber 2009 sletten.
Om Epe hinne lizze in soad bosk- en heidegebieten, dy't hjir en dêr ôfwiksele wurde troch agrarysk grûngebrûk. Op de grins mei Heerde leit it natoergebiet De Renderklippen. Om wyld te sjen binne der yn 'e himrik fan Epe in pear wyldskerms set.
Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|