Alberto Sordi
Persona informo
Alberto Sordi
Naskiĝo 15-an de junio 1920 (1920-06-15)
en Romo, Latio,  Italio
Morto 24-an de februaro 2003 (2003-02-24) (82-jaraĝa)
en Romo, Latio,  Italio
Mortis pro naturaj kialoj vd
Mortis per korinfarkto vd
Tombo Campo Verano vd
Lingvoj itala • angla vd
Ŝtataneco Italio • Reĝlando Italio vd
Profesio
Okupo filmreĝisoro • teatra aktoro • scenaristo • filmaktoro • kantisto • dublaktoro • televida aktoro • komikisto • komponisto • aktoro • reĝisoro vd
Aktiva dum 1937–1998 vd
vd Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Alberto SORDI (Romo, 15-a de junio de 1920 - 25-a de februaro de 2003) estis fama itala aktoro, reĝisoro kaj scenaristo. Kun Marcello Mastroianni, Ugo Tognazzi, Nino Manfredi kaj Vittorio Gassman li estis unu de la grandaj figuroj de la commedia all'italiana, kaj krome, kun Aldo Fabrizi kaj Anna Magnani, li estis proparolanto de la romeco en la itala kino.

Kun Lea Padovani (1923 - 1991) en Il seduttore.

Biografio

Kvara filo de la muzikisto Pietro Sordi kaj de Maria Righetti, instruistino en elementa lernejo, li naskiĝis en Romo en la kvartalo Trastevere; jam kiel infano li montris sian emon al recitado kaj kantado kaj en 1936 li registris diskon de fabeloj por infanoj kun la diskografia firmao Fonit kaj kun la gajno li iris al Milano, kie li enregistriĝis al la kurso de recitado ĉe la Accademia dei Filodrammatici. Sordi rakontis en dum vespero ĉe la Maurizio Costanzo Show ke iun tagon, dum la frekvenco de la Akademio, la instruisto de elparolo vokis lin aparte kaj diris al li: «Vi diras guèra, laŭ la roma dialekto, sed en la itala oni diru guèrra». Li respondis (romdialekte): «Me se strigne 'a gola a di' guèrra». Li estis elpelita, pro la influo de la dialekto sur lia elparolo.

Figuranto kaj dublisto

Stanlio & Ollio (Stan Laurel e Oliver Hardy), la komika duo por kiuj Sordi dublis la faman voĉon de Ollio ekde 1939

Reveninta en Romo, en 1937 trovis laboron kiel figuranto kaj venkis konkurson de la Metro Goldwyn Mayer por dubli la voĉon de Oliver Hardy apud Mauro Zambuto kiu dublis Stan Laurel). Kiel dublisto li laboris ĝis 1951

Revu-teatro

En la revu-teatro, post nesukcesa provo kun la trupo de Aldo Fabrizi li reprovis kun alia trupo la postan jaron kaj finfine li debutis en la trupo de Guido Riccioli kaj Nanda Primavera en 1938-1939 kun la spektaklo Ma in campagna è un'altra... rosa.

La karikaturoj en la radio

Estis per la radio ke li, inter 1946 kaj 1950, komencis havi grandan sukceson. En 1946, li kreas la karikaturoj de I compagnucci della parrocchietta. Inter aliaj la komika karikaturo de la boy scout, infaneca junulo, ĉiam en uniformo, klaĉema kaj sintrudulo.

La komenco en la kino

Alberto Sordi en Le miserie del signor Travet (1945) kun Carlo Campanini, Vera Carmi kaj Gino Cervi

.

En la kino dum pli ol dek jaroj li havas malgrandajn partojn kun kelkaj esceptoj, kaj havis la okazon labori kun la granda ĝenova aktoro Gilberto Govi kaj la juna Walter Chiari en la rolo de argentina entreprenisto en la filmo Che tempi!, kina versio de la teatra komedio Pignasecca e Pignaverde.

Inter 1952 kaj 1955 la popolareco de Sordi eksplodis, unue kun du filmoj de Federico Fellini, Lo sceicco bianco (1952) kaj I vitelloni (1953), kaj poste kun kelkaj de Steno, Un giorno in pretura (1953), Un americano a Roma (1954) kaj Piccola posta (1955), kie li kreas la tipon de la knabo iom malkuraĝa, fiulo, alpropriiganto, mallaborema, infaneca kaj ajnista.

Filmaro

Kiel aktoro

Kiel reĝisoro

Teatro

Aktoro de teatro

Komponisto kaj kantanto

Eksteraj ligiloj

Bibliotekoj
Kategorioj