Aloe vera  | ||
|---|---|---|
 | ||
| Clasificación científica | ||
| Reinu: | Plantondgs | |
| División: | Magnoliophyta | |
| Clas: | Liliopsida | |
| Subclas: | Liliidae | |
| Orde: | Asparagales | |
| Familia: | Xanthorrhoeaceae | |
| Subfamilia: | Asphodeloideae | |
| Xéneru: | Aloe | |
| Especie: |
Aloe vera (L.) Burm.f., 1768 | |
| Consultes | ||
| Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
| World Flora Online | World Flora online | |
| [editar datos en Wikidata] | ||
Aloe vera ye una planta ensundiosa de la subfamilia Asphodeloideae dientro de la familia Xanthorrhoeaceae.
Arbusto acaule o con tarmu curtiu cubiertu de fueyes, estolonífero, con tarmu de hasta 30 cm, erecto, ensin rebrotes llaterales. Les fueyes miden 40–50 por 5–8 cm y son densamente arrexuntaes en una roseta basal d'hasta 20 fueyes; son estrechamente triangular-llanceolaes, canaliculaes, rectes, erecto-patentes, herbales, de un verde abuxáu, glauques, ensin manches —sacante unos llixos claros nos renuevos nuevos—, dentaes solo en el marxe, con dientes de unos 2 mm, gruesos, duros, retrorsos, de un color más claru que el del llimbu. La inflorescencia, incluyíu el pedúnculu, tien unos 70–100 cm d'altu, en recímanu de 30–50 por 5–6 cm, simple, trupa en la antesis y en la fructificación. Les bráctees florales —yá presentes espardíes y escases nel tarmu floral per debaxo de la inflorescencia— tienen 8–11 por 5–6 mm y son triangulares, acuminaes, membranacees y con llixeres crestes pardes paraleles. Les flores, cortamente pedicelaes, son sub-erectas na preantesis, patentes en la antesis y depués péndulas al maurecer y en la fructificación; los pedicelos tienen 4–5 mm, son daqué acrescentes y lleguen hasta 7 mm en la fructificación. El periantu, de 25–30 mm, ye tubuloso, llevemente estrecháu en la base, y de color mariellu; los tépalos esternos tán soldaos en la metá inferior de el so llargor. Los estames, exertos, miden 30–35 mm. El frutu ye una cápsula de 20–25 por 6–8 mm, con granes mediu-centimétricas, ensin cuntar les ales.[1]
Arenales y roquedos costeros, alteriaos y nitrificaos dende'l nivel del mar hasta 200 m d'altitú.[1] Probablemente orixinaria de Arabia y naturalizada en rexones subtropicales y templaes de dambos hemisferios, incluyíu el Mediterraneu.[1]
El aloe cultívase como planta decorativa, pa usos melecinales, en cosmética ya inclusive pa l'alimentación en dellos países.
En dellos llugares popularmente suel llamase Aloe vera o Aloe maculata. Magar esti postreru puede tener propiedaes melecinales similares, a nivel farmacéuticu ye importante una correuta identificación de la especie.
Anguaño, hai más de 250 diverses variedaes reconocíes de Aloe, de les cualos, solamente trés o cuatro tienen carauterístiques curatibles o melecinales significatives. La más potente d'estes, rica en vitamines, minerales, aminoácidos y enzimes ye'l Aloe vera.
Una de les aplicaciones farmacéutiques, más d'antiguo rexistrada, puede atopase nuna tablilla sumeria de magre del sieglu XXI e.C., pero hai informes de dibuxos de la planta nes parés de templos exipcios dende'l IV mileniu e.C.[ensin referencies]
En cosmética úsase cada vegada más. La mayoría de los fabricantes responsables estrayen y purifican los estractos evitando los componentes más irritantes; tamién, anguaño, usar de forma direuta por aciu procedimientos domésticos bien rudimentarios, dando llugar a productos que pueden causar irritación (dermatitis, eccema) o reaiciones alérxiques (urticaria).[2]
Por cuenta de que Aloe vera vien de sitios calorosos y desérticos, el so cultivu rique temperatura que tea percima de los 10 ℃, per debaxo puede sufrir daños, yá que nun ye tolerante al fríu; tampoco tolera escesivu mugor riquiendo climes secos. Puede allugase a plenu sol o en semisombra.
Los tiestos de terracota son preferibles a cualesquier otru material, yá que son poroses, colo cual evítase l'escesu de mugor. Un sustratu tamién porosu, como'l que s'emplega pa cactus y ensundioses ye'l fayadizu, ye conveniente dexalo ensugar dafechu enantes de volver regar. Cuando les plantes enllenar de los hijuelos que surden alredor de la "planta madre", tienen d'estremase pa faer posible una mayor crecedera de la planta principal y ayudar a prevenir infestaciones de plagues, como ácaros, cochinillas y especies d'áfidos. Mientres l'iviernu, esta especie puede entrar n'estáu de llatencia, polo que se deben suspender los riegos, sobremanera si ta nel esterior. En zones demasiáu fríes ye meyor caltenela nel interior o n'invernaderos con calefaición.
Esta especie cultivar a gran escala n'Australia, Bangladex, Cuba, República Dominicana, China, Méxicu, India, Xamaica, Kenia, Tanzania y Sudáfrica, xunto colos Estaos Xuníos p'abastecer a la industria cosmético.
Esta especie foi cultivada dende tiempos antiguos pol so usu melecinal.[3][4][5]
El principiu activu ta formáu pol zusmiu desecáu de les célules secretores de les fueyes. El golor ye carauterísticu y fuerte, ente que'l sabor ye amargosu y desagradable. De les fueyes básicamente llógrense dos compuestos:
Pa prevenir la perda de látex, les fueyes tienen de ser cortaes pola base, cerca del tarmu. Tien de tenese en cuenta que la fueya que se corta nun vuelve crecer. Pa utilizala col pulgu cortar pol centru, o nel casu de querer estrayer namái'l látex, quítase'l pulgu primeramente. Una vegada coyíes, les fueyes son llavaes y fileteaes. El pulgu y el revestimiento amarellentáu (alantoína) son separaos.[6][7][8]
Aloe vera describióse por Carlos Linneo en 1753[9] y depués por Nicolaas Laurens Burman y espublizóse en Flora Indica . . . nec non Prodromus Florae Capensis, 83, en 1768.[10]
Aloe: nome xenéricu d'orixe bien inciertu. Podría ser deriváu del griegu άλς, άλός (als, alós), "sal" - dando άλόη, ης, ή (aloé, oés) que designaba tanto la planta como'l so zusmiu - por cuenta del so sabor, que recuerda a l'agua del mar.[11] D'ellí pasó al llatín ălŏē, ēs cola mesma acepción, y que, en sentíu figuráu, significaba tamién "amargosu". Propúnxose tamién un orixe árabe, alloeh, que significa "la sustancia amargoso brillosa"; pero ye más probablemente d'orixe complexu al traviés del hebréu: ahal (אהל), frecuentemente citáu en testos bíblicos.[12][13]
vera: epítetu llatín que significa "verdaderu".[14]
 |
Wikispecies tien un artículu sobre Aloe vera. |
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Aloe vera.| Control d'autoridaes |
|
|---|
