| Hindi (हिन्दी) | ||
|---|---|---|
| Verbreitig: | Indie | |
| Sprecher: | Gschätzti 370 Millioone Muetersproochler, 155 Millioone Zwäitsproochler | |
| Linguistischi Klassifikation: |
| |
| Offizieller Status | ||
| Amtssprooch vo: | Indie, Bundesstaate Uttar Pradesh, Rajasthan, Madhya Pradesh, Bihar, Haryana, Himachal Pradesh, Jharkhand, Chhattisgarh, Uttarakhand, Delhi, Chandigarh, Adamane und Nikobare | |
| Sproochchürzel | ||
| ISO 639-1 |
hi | |
| ISO 639-2 |
hin | |
| ISO 639-3 |
hin | |
Hindi (h. हिन्दी Hindī) isch e noiindischi Sprooch, wo im nördliche Indie gredt werd. Di pakistanischi Variante vom Hindi isch s Urdu. S Hindi werd i de Devanagari gschribe, s Urdu aber inere Variante vo de Arabische Schrift. Baid Variante stönd ganz nöch binenand, s Urdu het aber vill arabischi und persischi Uusdrück uufgnoo, bsunders im religiöse Wortschatz. Streng gnoo werd s Hindi vo de Hindu und s Urdu vo de Muslim bruucht. Baid Variante wered mengisch zäme as Hindustani bizaichnet.
S Hindi ghört zu de indoiranische Gruppe vo de indoueropäische Sproochfamili und het imene Tail vom nördliche Indie s Prakrit abglööst. S Hindi isch sit em 11. Joorhundert öberliferet und het drai Schriftvariante entwicklet: s Khariboli (»Raini Sprooch«), wo um Delhi ume dihai gsii isch, s Braj um d Stadt Mathura a de Yamuna und s Awadhi um Awadh ume. S Urdu as vierti Variante isch a de Hööf vo de Mogule entstande, de muslimische Herrscher öber Indie im Mittelalter. D Amtssprooch aber isch s Persische gsii.
Ane 1947 isch s Urdu offizieli Sprooch vo Pakistan wore, wääred Indie s Hindi und s Urdu as Amtssprooch anerchennt het. D Spanige zwöschet de baide Religione hend dezue gfüert, as arabischi und persischi Wörter im Hindi dör noji Wörter usem Sanskrit ersetzt wore sind.