Dr Felix Mendelssohn Bartholdy, Gmäld vom Eduard Magnus, 1846

Dr Jakob Ludwig Felix Mendelssohn Bartholdy (* 3. Februar 1809 z Hamburg; † 4. Novämber 1847 z Leipzig) isch e dütsche Komponist, Pianist und Organist gsi. Er gältet as äine vo de bedütendste Musiker vo dr Romantik, as dr erst Dirigänt, wie men en hüte kennt, uf dr ganze Wält, as Gründer vo dr erste Muusighochschuel z Dütschland und as „Apostel“ vo de Wärk vom Händel und vom Johann Sebastian Bach.[1]

Läbe

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Felix Mendelssohn Bartholdy isch us dr woolhabende bürgerlige jüüdische Familie Mendelssohn choo, und si Groossvater isch dr bedütend Filosoof und Ufkläärer Moses Mendelssohn gsi. Dr Felix und sini Gschwüsterte si aber dauft und protestantisch ufzooge worde. D Familie isch uf Berlin züüglet und d Chinder häi e gueti musikalischi Erziejig überchoo. 1818 isch dr Felix zum erste Mol öffentlig ufdräte, zwäi Joor druf het er afo komponiere. 1821 het er dr Goethe und dr Carl Maria von Weber, kennegleert im Joor druf dr Ludwig Spohr. 1825 isch er mit em Vater uf Bariis und het dört dr Gioachino Rossini und dr Giacomo Meyerbeer droffe.

Dr Mendelssohn het e Chor gründet zum d Chorwärk vom Johann Sebastian Bach , wo denn fast ganz umbekannt gsi isch, studiere, und er het 1829 d Matthäus-Passion dirigiert wo zum erste Mol sit em Dood vom Bach wider ufgfüert worde isch. 1829 het er z London mit dr Philharmonic Society si Sinfonii in c-Moll gspiilt, churz druf im Weber si Konzertstück uswändig vordräit, denn im Beethoven si Klavierkonzärt Es-Dur, wo z Ängland no nie gspiilt worde isch, ufgfüert und au no d Sommernachtstraum-Uwertüüre. Er isch witer vil umegräist: uf Rom, Münche, Stuttgart, Frankfurt am Main und Düsseldorf und Bariis, won er mit em Liszt und Chopin zämme gsi isch. 1832 isch er nid zum Diräkter vo dr Sing-Akademii z Berlin gweelt worde, under noch sim Fründ Eduard Devrient häig dr Antisemitismus bi dere Entschäidig e Rolle gspiilt. Er isch 1833 uf London für d Uffüerig vo sinere Italiänische Sinfonii. Z Düsseldorf het er mit sim Oratorium Paulus, denn isch em aber d Läitig vo de Gwandhuuskonzärt z Leipzig aabote worde. 1836 isch si Paulus 1836 bim Niiderrhiinische Muusigfest z Düsseldorf ufgfüert worde. Z Leipzig het er as groosse Vereerer vom Joseph Haydn däm sini Wärk mit groossem Erfolg chönne uffüere.[2]

Am 28. März 1837 het dr Mendelsohn d Cécile Charlotte Sophie Jeanrenaud (* 10. Oktober 1817; † 25. September 1853) und zämme häi si fümf Chinder ghaa.

Vo 1838 bis 1844 isch sis berüemte Violinkonzärt in e-Moll entstande wo hüte äins vo de beliebtiste Giigekonzärt überhaupt isch. 1841 het en dr Friedrich Wilhelm IV. as Kapällmäister uf Berlin brocht. Im Joor druf isch er wider uf Ängland und het dört si Schottischi Sinfonii dirigiert.

Im Joor 1843 het dr Mendelssohn z Leipzig s Conservatorium gründet, die ersti Muusighochschuel z Dütschland, und isch zum Eerebürger vo dr Stadt Leipzig ernennt worde. Er het am Conservatorium Underricht gee, sis zwäite Oratorium Elias gschriibe und isch no äinisch uf Ängland go dirigiere. Wo si Schwäster Fanny am 14. Mai 1847 gstorbe isch, het er sich us em öffentlige Lääbe zruggzooge, im Oktober und Nüvämber drei Schlaagaafäll ghaa und isch am 4. Novämber z Leipzig gstorbe. Er isch uf em Berliner Dreifaltigkäitsfriidhoof I näbe sinere Schwöster Fanny und andere Familiemitgliider begraabe.

Literatur

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Sekundärliteratur

Mendelssohn-Studien

Weblingg

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Fuessnoote

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. ↑ Susanna Großmann-Vendrey: Felix Mendelssohn Bartholdy und die Musik der Vergangenheit (= Studien zur Musikgeschichte des 19. Jahrhunderts, Bd. 17). Gustav Bosse, Regensburg 1969, S. 124 bzw. S. 151
  2. ↑ Otto Biba: Mendelssohn und Haydn. Musikblätter der Wiener Philharmoniker (2009), Folge 9, Seite 351.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Felix_Mendelssohn_Bartholdy“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.
Kategorie