Oski (latinski: Osci) ili Oskanci (također pooznati kao Opici, Opsci[1], Obsci, Oscans ili Opicans) su bili italsko pleme u Južnoj Italiji koje je nastanjivalo sjevernu Kampaniju prije nego što se trajno naselilo u oblasti na granici Lacijuma i Kampanije. Tada su se za vlast nad Kampanijom borili s Etrurcima.
Antih, koji se smatra glavnim Tukididovim izvorom za historiju zapadnih područja, kasnije je to pleme identificirao kao Ausonce (Aurunci) koje su osvojili i širom Kampanije i drugdje raselili Samniti. Oskansko je ime preživjelo zbog jezika kojim su govorili i koji se nazivao oskanski.
Na početku 5. vijeka pne. Oski su se borili s Rimljanima za Ager Pomptinus, područje u Lacijumu između Albanskih brda iu obale Tirenskog mora. Oski su bili zemljoradnici, pa je to područje - s plodnim tlom - bilo od izuzetne važnosti za Oske. Oni su u tom sukobu, međutim, poraženi od Rimljana. Kasnije su ih pokorili Samniti, ratnički narod koji je također govorio oskanski jezik..
Za vrijeme prvog samnitskog rata (343-341. pne.), Rim je osvojio Sjevernu Kampaniju. Prema Liviju su Oski bili urocima tog rata. On je započeo nakon što su Samniti bez povoda napali Sidicine (oskanski kanton u Sjkevernoj Kampaniji), na što su Sidicini pobjegli u druge dijelove Kampanije, gdje su ih Saminiti gonili, pa se na kraju Kampanija obratila Rimljanima za pomoć, koji su rat iskoristili kao priliku da ih stave pod svoju vlast.