| |
| Państwo | |
|---|---|
| Lider | |
| Data założenia |
1992 |
| Adres siedziby | |
| Ideologia polityczna | |
| Członkostwo międzynarodowe |
|
| Barwy | |
| Strona internetowa | |
Flamandzcy Liberałowie i Demokraci (niderl. Open Vlaamse Liberalen en Democraten, Open VLD) – belgijska i flamandzka partia polityczna o profilu liberalnym, działająca od 1992. Należy do Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy.
Ugrupowanie (jako VLD) powstało w 1992 na bazie przekształconej Partii na rzecz Wolności i Postępu, do której dołączyli liberalni politycy z innych ugrupowań. Liberałowie w 1999 odnieśli zwycięstwo w wyborach krajowych do Izby Reprezentantów, dzięki czemu na czele nowego gabinetu stanął ich przywódca Guy Verhofstadt. Utworzył on pierwszy od kilkudziesięciu lat rząd bez udziału chadeków, popierany przez socjalistów flamandzkich i walońskich oraz Partię Reformatorsko-Liberalną. Po wyborach w 2003 VLD utrzymało władzę, jednocześnie doszło do kilku rozłamów, skutkujących powstaniem niewielkich ugrupowań.
Na potrzeby wyborów w 2007 Flamandzcy Liberałowie i Demokraci zawiązali kartel wyborczy Open VLD z Apelem Liberalnym i partią Vivant. Partia pozostała w kolejnych rządach kierowanych od 2008 przez chadeków Yves'a Leterme, Hermana Van Rompuya i ponownie pierwszego z nich. Wiosną 2010 liberałowie wyszli z koalicji rządzącej, co doprowadziło do przedterminowych wyborów parlamentarnych. W głosowaniu tym partia uzyskała najsłabszy wynik wyborczy od czasu swojego powstania (13 mandatów w Izbie Reprezentantów i 4 w Senacie)[1][2]. W 2011 partia weszła do koalicji rządowej popierającej rząd, na czele którego stanął waloński socjalista Elio Di Rupo. W 2014 po kolejnych wyborach krajowych i kilkumiesięcznych negocjacjach liberałowie dołączyli do nowej koalicji rządowej, w ramach której premierem został Charles Michel[3], którego w 2019 zastąpiła Sophie Wilmès[4].
W 2020 ugrupowanie przystąpiło do nowej wielopartyjnej koalicji, współtworząc belgijski rząd, na czele którego stanął jeden z ich liderów – Alexander De Croo[5].
Wybory do Izby Reprezentantów[6]:
