3 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Romualda Traugutta (3 DZ) – związek taktyczny wojsk zmechanizowanych ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie zarządzenia nr 023/Org. szefa Sztabu Generalnego WP z 7 marca 1962 3 Pomorska Dywizja Piechoty została przeformowana w 3 Pomorską Dywizję Zmechanizowaną^[3] według etatów nr 5/323-5/337 skadrowanej dywizji zmechanizowanej o stanie osobowym 2237 żołnierzy i 68 pracowników cywilnych^[4].

W 1988 roku 3 DZ została przeformowana w 3 Bazę Materiałowo-Techniczną. W 1991, w ramach planu odbudowy jednostek na „ścianie wschodniej”, rozpoczęto odtwarzanie 3 Dywizji Zmechanizowanej. Sformowano dowództwo dywizji oraz 7 pułk zmechanizowany. W 1993 ze względu na braki kadrowe i sprzętowe formowanie kolejnych jednostek zostało wstrzymane. W 1994 została sformowana 3 Brygada Zmechanizowana, która gotowość bojową osiągnęła w następnym roku.

Struktura organizacyjna

• Dowództwo 3 Dywizji Zmechanizowanej w Lublinie
• 7 Kołobrzeski pułk zmechanizowany w Lublinie
• 8 Bydgoski pułk zmechanizowany w Hrubieszowie
• 45 pułk zmechanizowany w Siedlcach
• 5 pułk czołgów średnich we Włodawie
• 3 Kołobrzeski pułk artylerii w Chełmie
• 18 dywizjon artylerii przeciwlotniczej w Siedlcach
• 42 dywizjon rakiet taktycznych w Choszcznie (eksterytorialnie w POW)
• 4 batalion saperów w Sandomierzu
• 53 batalion łączności w Lublinie
• 3 batalion remontowy w Lublinie

Dowódcy dywizji

• płk Janusz Sieczkowski (1962–1966)
• płk Edward Mogielnicki (1966–1967)
• płk Henryk Wysocki (1967–1968)
• płk Filip Majewski (1968–1971)
• płk Franciszek Fiutek (1971–1974)
• płk Mieczysław Kędzia (1974–1977)
• płk / gen. bryg. Kazimierz Bogdanowicz (1978–1983)
• płk Jan Wójtowicz (1983–1988)