Malcolm Arnold

Malcolm Henry Arnold (Northampton, 21 oktober 1921 - Norfolk, 23 september 2006) was een Engelse componist en trompettist.

Levensloop

Hij studeerde met een beurs compositie en trompet aan het Londense Royal College of Music, waarna hij bij het London Philharmonic Orchestra als trompettist kwam te werken. In 1942 werd hij daar eerste trompettist. In 1945 werd hij tweede trompettist bij het BBC Symphony Orchestra. In 1946 keerde hij terug bij de Philharmonic als directeur, wat in 1969 een samenwerking met Jon Lord (Deep purple) opleverde. Hier pakte hij de rol van dirigent weer op bij het weergaloze "concert for group en orchestra" dat Lord net had voltooid. Hij legde zich later volledig toe op componeren.

In 1970 werd hij benoemd tot Doctor Honoris Causa in de Muziek aan de universiteit van Exeter.

Zijn oeuvre bestaat onder meer uit de balletmuziek voor Solitaire, toneelmuziek voor The Tempest van Shakespeare, de ouverture Beckus the Dandipratt voor orkest, een strijkerssymfonie, negen symfonieën, concerten voor hoorn, klarinet en hobo, viool- en pianosonates, pianowerken enz. Bij het grote publiek is hij ook bekend door zijn vele composities van filmmuziek. Voor de muziek van The Bridge on the River Kwai, de River Quai-Mars, kreeg hij in 1958 een Oscar.

Malcolm Arnold overleed op 84-jarige leeftijd, op dezelfde dag dat zijn laatste werk The Three Musketeers in Bradford in première ging.

Composities

Werken voor orkest

Werken voor harmonieorkest en brassband

Filmmuziek