 |
Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
Thrombocytus (ex verbis Graecis θρόμβος massa cruoris + κύτος cavum) est hominis ac animalium vertebratorum cellula sanguinis nucleo carens, quae haemostasin efficit, et ideo fluxum sanguinis e vulnere accepto sistit. Praeterea eis functio coagulationis sanguineae est.
Numerus in sanguine thrombocytorum nimius thrombocytosis vocatur, parvior thrombocytopenia (interdum thrombopenia dictum).
Thrombocyti ab megakaryocytis oriuntur, et megakaryocyti formae maturae in iecore, renibus, liene, et medulla ossium ex cellulis progrenitoribus (haemocytoblastis, denique megakaryoblastis) derivantur liberanturque in sanguinem. Litterae scientificae etiam progenitores thrombocytorum, pro-thrombocyti afferunt[1]. Procreatio sub gubernatione cytokinorum fit[2].
Progenitores, megakaryoblasti enim, maturescunt in megakaryoctos. Conspicui sunt processus plurimarum partionum materiae genetica intra nucleum sine partione cellulae ipsius: cellulae polyploidae, cum nucleis multiplicis, oriuntur. Simul cytoplasmata cellularum crescunt. Quo fit, ut megakaryocyti sub microscopio voluminum maiorum eorum facilius visibiles sunt.
In mammaliis thrombocytis nuclei cellulae non sunt; ideo gubernatio genomate et ADN abest. Tamen megakaryocytus thrombocyto et organella (ut mitochondria) et ARN tradidit[3].
Generaliter numerus thrombocytorum constanter apparet. Internis vel externis causis quidem numerus mutatur. Si numerus auctus videatur thrombocytosis, si diminutus thrombocytopenia dicuntur.
Thrombocytosis generationem thrombocytorum nimium megakaryocytis indicat. Aliae causae possunt esse:
 |