Wikidata Sorecina
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°17′11″N 9°51′25″E
Numerus incolarum: 8 816
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Provincia Cremonensis

Geographia

Superficies: 28.57 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Anigum, Ursi Casale, Casale Maurani, Castrum Leonis, Cuminianum, Iuvenalta, Trigulum

Tabula aut despectus

Sorecina: situs
Sorecina: situs
Sorecina

Sorecina[1][2][3] (-ae, f.) seu Sorexina[4][5][2] (-ae, f.) (alia nomina: Surisina[1], Surixina[1][6], Surrecina[1], Surxina[1], Surrixina[7], Syricina[1]) (Italiane Soresina) est urbs et municipium Italicum, circiter 9080 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Cremonensi situm. Urbani Sorecinenses appellantur.

Insigne

Sententia

Sententia urbis est: Solis Reginae.

Historia

Sorecina aetate quae ante hominum memoria acta est orta est, super insulam Lacus Gerundii, ampliae paludis multis inundationibus natae. Imperium Romanum iussit novas vias atque terrae bonificas? fieri; vero hoc in tempus, non urbs, sed aliquae domus deditae colendis agris fuerunt. Cum Longobardi regionem invaderent, una urbs facta est, ut omnis terra limitrofum? administraretur ab eadem.

Nomen urbanum est mediaevale, sed nominis significatio clara non omnino est: sunt multa testimonia alia historica alia fabulosa: urbem conditam a Sancto Siro episcopo, vel ortam apud viam silice stratam inter Cremam Cremonamque (Silex,- icis > Silicina > Sorexina), vel etiam ob loci altitudinem. De Sorexinae origine fabulosa, dicitur aliqua femina, cum superfuisset epidemia, exclamavisse "Sola Regina." Haec sententia ac femina in urbis isigne sunt. Castrum quoque est in eodem insigne, sed numquam invenitur (fortasse index urbis est). Sorexina citatatur primum anno 1000, cum Usbertus, episcopus Cremonensis, aliquos fines Surecinenses emeret.

Inter 1133 et 1136, Lotarius II imperator, ut pacem ferret in Cremae Cremonaeque conflicto de Sorexina possessione, delevit plane urbem: anno 1217, urbs post refectione, rursus delenda est; deinde Buoso a Dovara Ponzino, contessa? a guelfis? atque ghibellinis,? Ponzone Cabrino Fondulo ducibus. Cabrinus dominus Cremae Cremonaeque anno 1403 creatus est. Deinde Mediolanum urbem rexit, Viscontis ante et Sforzis postea ducibus.

Saeculo sexto decimo, Sorexina facta est feudum familiis nobilibus, exempli gratia Stangis, Agostino Centurioni, Afaitatis et Barbò, qui domini Soresinae fuerunt usque ad 1714. Barbò marchionibus, Sorexina auxit agris colendis, arte et mercatura. Anno 1492, Ludovicus Maria Sforza concessit Lunae Diei mercatum quod hodie superest. Vera calamitas fuit dominatio Hispaniae usque ad 1659; deinde Francia dominavit, sed Austria ab 1707 ad 1769. Cum Napoleo Italiam invaderet, Soresinenses eum exceperunt liberatorem et Sorexina, Rei Publicae Cisalpinae ante, postea Regni Italiae, contulit strenue Risorgimento, bellis libertatis et expeditioni hominorum mille. Anno 1863, linea viae ferratae Trevilium-Cremona instituta est, propter auxilium Francisci Genalae.

In binis bellis mundi, Sorexina adfuit militibus Italianis, sed graviter turbata est a secundo bello. Anno 1962, urbe restituta, Rei Publicae Princeps Antonius Segni "ob gentium industriam, multorum filiorum virtutes, sollertiae fervorem civicae, beneficae atque oeconomicae" titulo urbis eam donavit.

Clari cives

Nati

Ecclesia Catholica Romana

Fractiones, vici et loci in municipio

Fractiones

Dossi Pisani, Moscona, Olzano.

Municipia finitima

Annicco, Cappella Cantone, Casalmorano, Castelleone, Cumignano sul Naviglio, Genivolta, Trigolo.

Nexus interni

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Sorecinam spectant.

Pinacotheca

Notae

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
  2. 2.0 2.1 Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
  3. I teatini- Giuseppe Galasso, Ed. di Storia e Letteratura, 1987 - 496 pagine
  4. Memorie spettanti alla storia, al governo ed alla descrizione della città, e della campagna di Milano, ne' secoli bassi, Volume 9 (Google eBook) conte Giorgio Giulini, Stamperia di G. Bianchi, 1760
  5. VALERIO FERRARI - L'EVOLUZIONE DEL BASSO CORSO DEL FIUME SERIO IN EPOCA STORICA E LE INTERCONNESSIONI TERRITORIALI DERIVATE
  6. Cartula promissionis 1055 giugno 25, Cremona.
  7. Cartula donationis et oblationis 1124 maggio 2, Cremona.
  8. DPR 27 Octobris 1962