Structurarum mutationes cellularium necrosi (sinistra) et apoptosi causa. Primo bullulae visibiles ac mutationes nuclei sunt. Deinde bullulae fundunt, sed sine organellis intus. Postremo cellulae rumpunt et organellis functiones decedunt.

Necrosis (-is, f.) est mors textus "localis" in corpore vivo. Necrobiosis verum tamen pars cursus terminalis describitur. Ergo necrosis pariter damnum cellulare mortiferum constituit: in cursu membranae cellulares rumpunt, organella eo modo liberata cellulas systematis immunitatis attrahunt, inflammatio incipit. Sex typi necrosum descripti sunt: coagulativa, liquefactiva, caseosa, uncta, fibrinoida, gangraenosa[1].

Etymologia

Nomen necrosis a Graeco νεκρóς 'cadaver', sive νέκρωσις 'status decendi'?, derivatur.

Notae

  1. pathologystudent.com: Sex formae necrosis

Nexus interni