Musa est genus cuius species sunt omnium herbacearum plantarum florentium altissimae,[1] familiae Musacearum. Huic generi sunt plus quam quinquaginta species, quarum nonnullae fructus edules proferunt, dum aliae sunt pro ornamento (Bailey 1916:2076–2079). Musa est in tropicis Asiae Meridiorientalis regionibus endemica, primum mansuefacta probabiliter in Nova Guinea.[2] Planta hodie per zonas tropicas excolitur,[3] praecipue pro fructu, sed plantae etiam pro fibra et ornamento sunt.
Musis plerumque altis validisque, homines saepe eas arbores falso appellant, sed plantae caulis re vera est pseudocaulis. In aliquibus speciebus, hic pseudocaulis, ex cormo emergens, potest altitudinem ad 7.6 vel fortasse octo metra (26 pedes) attingere, foliis spiraliter dispositis, ad 3.5 metra (10 pedes) longis et 60 cm (2 pedes) latis.[4] Unusquisque pseudocaulis potest proferre fascem musarum viridum, quae maturescentes flavi vel adeo rubri fiunt. Post fructum prolatum, pseudocaulis moritur, et alius in eius loco substituitur.
Alii fontes ferunt genus nominari pro Antonio Musa, medicus Augusti imperatoris (Bailey 1916:2076); alii autem ferunt Linnaeum, qui genus anno 1750 nominavit, e mauz, voce Arabica, in Latinum convertisse.[5] Banana, nomen Musae in multis linguis, e voce ipsa Arabica banan 'digitus' deducitur.[5]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad musas spectant. |