Inanna vel Ištar nuda in vas illá dicatum , Larsae repertum, scalpta (Museum Lupariense Lutetiae : AO 17000) Inanna in religione Sumeria est dea amoris et fertilitatis necnon belli. Ad deas Ištar Accadicam, Astarten Phoeniciam , etiam facultatibus multis ad Graecam Aphroditen et Romanam Venerem respondet.
Filia fuit in mythologia dei Nanna et deae Ningal, soror dei Solis Utu. Ancillam habet Ninšubur. Nuptiae Inanna cum deo pastore Dumuzi carminibus Sumericis celebratur.
F. Bruschweiler, Inanna. La déesse triomphante et vaincue dans la cosmologie sumérienne . Lovanii: Cahiers du CEPOA, 1987
Rivkah Harris, "Inanna-Ishtar as Paradox and a Coincidence of Opposites" in History of Religions vol. 30 (1991) pp. 261-278 JSTOR
Henri Limet, "Les déesses sumériennes. Femmes modèles, modèles de femmes" in Acta Orientalia Belgica (1992) pp. 131-145
Diane Wolkstein, Samuel Noah Kramer, interprr., Inanna, queen of heaven and earth: her stories and hymns from Sumer . Novi Eboraci: Harper & Row, 1983 
