Finitor vel finiens (sc. linea), seu horizon (Graece ὁρίζων), est ea linea, qua quae in terra corporis conspiciuntur separantur a caelo. Orbis, qui ea linea efficitur, circus horizontalis sive circus finiens est.
De vocabuli fontibus
Apud Senecam[1] legimus: "hanc lineam, quae inter aperta et occulta est, id est hunc circulum Graeci ὁρίζοντα vocant, nostri finitorem esse dixerunt, alii finientem." Et Martianus Capella scripsit[2]: "confinio septentrionalis circuli natus in finitorem antarcticae regionis adclinans paene totum videtur permeare caelum".
De re
Sunt autem complura ac varia, quae vocabulo finitoris exprimuntur, velut
finitor naturalis, qui circumspectionis terminus est inter caelum et terram et qui dependet e loci natura, e. g. e montibus, vallibus, urbibus; omnis ergo circumspiciens circumspiciendo suum sibi facit finitorem
finitor mathematicus, qui est ea linea, quae fit, cum globus caeli secatur ab eo circo, qui angulis iacet accurate rectis ad verticalem lineam in loco alicuius circumspicientis mente conceptam; quae plusve minusve ad medium terrae locum spectat.