Confession es le declaration o recognition, public o private, de lo que un persona crede o de su peccatos personal.
Confession de peccatos
Etymologia
Le termino "confession del peccatos" in le Biblia, traduce le hebr. todah, litt. "laude", e le gr. (ex)homologeomai. Le duple significato del terminos hebraic e grec se explica con le gratitude del credente a Deo, le qual respondeva al confession del peccatos con Su pardono, e non con Su judicamento.
Definition
- In le Vetule Testamento le confession del peccatos (C.D.P.) eveni normalmente durante le culto comunitari. Un su expression typic es le si-dicite Psalmos penitentiari cuje contento es formulate in terminos generic justo pro permitter le application al communitate del credentes, sin cader in un casuistica individual. Non manca, tamem, casos clarmente individual de C.D.P., p. ex. in Isa. 6:5, anque illo, tamen, in le contexto del templo de Jerusalem, indicate per 1 Reg. 8:31 e seq. como le loco in le qual le confession debeva evenir. Le Vetule Testamento conta nos alsi de antique exemplos de peccatos sequite per un confession: Jos. 7:16-21, in le qual le identitate del culpabile esseva accertate per tirar al sorte; 1 Sam. 15:24, in le qual ante le condemnation del culpabile es elimitate le consequentia le plus obvie de su culpa. Un special sacrificio pro le peccatos involuntari, accompaniava le confession in Lev. 5:5 e Num,. 5:6. Mesmo le liturgia del die del expiation presuppone logicamente le C.D.P.. Es interessante que, benque le C.D.P. es normalmente sequite per le pardono, nos ha casos in le qual le pena es solmente remittite partialmente: Exo. 34:6; 2 Sam. 12:13. Generalmente le C.D.P. es pronunciate per un representante autorisate del populo: Exo. 32:31 (cfr. Moses); Lev. 16:21, le grande sacerdote. 1 Sam. 12:19; 15:25; 1 Reg. 8:28-52; Jer. 3:18. Il ha anque le C.D.P. directe per le culpabile in Lev. 5:5 e mesmo per un non-israelita: Exo. 10:16 (le pharaon del Exodo).
- In le Judaismo il ha, ab un latere, le confession collective, national, del culpa, p. ex. Exo. 9:6-10:2; Neh. 9:1-37; Dan. 9:4-20; le Psalmos de Salomon 2:15-18 e 8:7-13 cfr. Pseudoepigraphos; del altere latere se developpa le senso del responsabilitate e ergo del culpabilitate del individuo. C.D.P. individual es, pro isto, testificate apud le gruppo de Qumran.
- Il le Nove Testamento, non se parla del C.D.P., ma del acto de confessar, con le verbo indicate antea. In ultra, se parla multo minus de confessar le peccatos que de confessar Christo, o le fide, etc. (Cfr. Confession de fide). Le passages del Nove Testamento, que explicitemente parlac del C.D.P. es solmente nimie: Cfr. Mat. 3:6; Mar. 5:1; Act. 19:18; Jac. 5:16; 1 Joh. 1:9. Le confession del proprie culpas, tamen, es implicite in passages como Mat. 6:12 e par. Luc. 5:8, 15:18, in le qual le confession pare necessari (al minus del puncto de vista del peccator) pro le restablimento del proprie relation con Deo, con Christo, con le proximo. Le biblistas catholic roman recognosce que le Nove Testamento non parla del C.D.P. in le terminos formulate postea per le catholicismo roman.
